कस्को के लाग्छ कुरै नबुझि झर्किए पछिनाजवाफ हुन्छु उनका नयन बर्किए पछि ।।
होश मै थिएँ र पनि बेहोशी भएछु हिजो
ब्युँझिएँ उसै अनुहारमा पानी छर्किए पछि ।।
काकाकुल छ जिन्दगी न प्यास नै मेटियो
खडेरी रिसायो शायद साउन दर्किए पछि ।।
साँच्चै जिस्क्याउँछ एेनाले पनि हिजोआज
'आफन्ती'ले आङ्गनीमा नुन छर्किए पछि ।।
न खहरे फर्कियो न बगेको त्यो नदी तर
भ्रमित छु मुस्किलका खोला फर्किए पछि ।।
भो पर्दैन आउन अब घरिघरी भूकम्पहरु
पराकम्पनले नै कमजोर मुटु थर्किए पछि ।।
