Tuesday, November 28, 2017

गजल

सूत्र – SSl SSS lSS
गण – त म य
विश्राम – ५ अक्षरमा

कैले हँसायो, जिन्दगीले
कैले रुवायो, जिन्दगीले !! (मतला पोस्टराज चापागाइँ)

तर्केर हिंड्दा, तानितानी
फ़ेरि फंसायो, जिन्दगीले !!

छाता न साथी, त्यो झरीमा
ब्यर्थै रुझायो, जिन्दगीले !!

'जख्मी' छ छाती, घाउदुख्ने
आँखा जुधायो, जिन्दगीले !!

धोकाधडीमा, खै कसोरी
सार्है दुखायो, जिन्दगीले !!

फूल्दै नफूली, कोपिलामै
डाली नुहायो, जिन्दगीले !!

Saturday, November 18, 2017

मेरी सुरी


----------

अस्थिर बर्तमान,
तिता भूत अनि
अज्ञात, भयभित भबिस्य,
चकमन्न साँझ,
रातको लागि लस्किएको छ
दक्षिणी चिसा सिरेटाले
झ्यालका उध्रिएका पर्दाहरु
हल्लाइरहेका छन्!
साथमा मरन्च्यांसी 'सुरी' छे
म जस्तै बर्तमानमा हराएकी
म धेरै थोक चाहन्छु जिन्दगीमा
तर ऊ केवल मेरा स्पर्शहरु !
उसको पुच्छरले मलाई छुन्छे
अनुहार हेरेर म्याउँ गर्छे केहीबेर कतै सुस्ताउँछे 
सायद                                                     
म एक्लै हुन्छु, नितान्त एक्लै
यहि साँझ जस्तै!

अघिसम्म उघ्रिएको क्षितिजलाई
अँध्यारोले घुम्लूँङ्ग छोप्छ
हतास म पनि,
ढोकाका छिस्कनी लगाउँछु
नजानिँदो डर र त्रास
घरभित्र छिर्छ कि भनि!
कतै टाढा कुकुर भुकेको सुनिन्छ 
कतै स्याल र ख्याक्कर कराएको सुनिन्छ
लाग्छ यिनीहरुलाई पनि
मलाई जस्तै रात मन पर्दैन!
एकजोर बत्ति बाल्छु
घरको सानो मन्दिरमा 
अज्ञानका पाप पखाल्न हो कि
या कतै आस्थाका जग बसाल्न !

पश्चिम आकाशमा
हँसिया जस्तै जून देख्छु
ऊ पनि पूर्णिमा पर्खंदै छे,
जसरी म अँधेरी रातहरुमा
जूनलाई पर्खन्छु !
बिस्तारै साँझ पोखिंदै जान्छ
रात छिपिदै जान्छ,
अघिसम्म हराएकी सुरी
लहसिन खोज्छे म संग
उसलाई हातका स्पर्श दिन्छु
काखमा आएर चल्न थाल्छे
फेरि कतै जान्छे।।

मलाई एक्लै बनाएर,
हो, आज यो मन
एकतमासले झ्यालमा टोलाएको छ
रात मन नपरे पनि,
अँध्यारो मन नपरे पनि,
बिलिन हुँदै गएको जून
जूनको बिदाइमा तिम्तिमाएका ताराहरु
तिनीहरुलाई आँगनीमा भेट्न चाहन्छ
निकै आत्तिएको छ मन
एकांकिले कोपरे झैं !
टिक टिक टिक
सधैं बिग्रिएको समय देखाउने
घडिको आवाजले
मेरो बहकिएको मनलाई चिमोट्छ
झसंग हुन्छु
रातले धेरै भुलाएछ मलाई !
अनि बिस्तारै मेरै साथीलाई
बोलाउँछु ...
सुरी ........
---------------------

मङ्सिर २, शनिबार २०७४
कोस्टाब्लान्का आलिकान्ते
स्पेन
 Pic/graffic collection by  
FB friend Latika Rai 

Friday, November 17, 2017

गजल

कसको के दोश, जाली भो संसार
उज्यालो भित्रको काली भो संसार।।

भन्नेले त सबथोक छ, भन्छन्न यहाँ
यथार्थमा खोज्दा, खाली भो संसार।।

मन्दिर छ मस्जिद, अनि गिर्जाघर
पापले भरिएको, नाली भो संसार।।

उ होइन म, माथि पुग्ने होडमा आज
फेद्द्मा भान्चिएको डाली भो संसार।।

जिउन जानिएन खै दुनियाँको तालमा
त्यसैले ए लौन बन्धु, गाली भो संसार।।

सतह मै हराएँ म




सतह मै हराएँ म
हो सतह मै हराएँ म 
र सतह मै खोजि रहेछु 
भेटिन आफैलाई अझ सम्म
सायद यस्तैहोला अनन्त सम्म 
कहाँ खोजुं म अब ?
उचाईंमा ?? 
शिखर आकाश र जुन तारा छेऊ ??
जहाँ कहिल्यै गैन र पुगेकै छैन !
मलाई थाहा छ  

कल्पना आचार्य पौडेल नानी
अस्तुरियास ओभिएदो 
स्पेन

म कुईनेटा गल्छेडा र उकाली लागेकै छैन 
थाहा भए सम्म 
ओराली र भन्ज्याङ्ग अनि चौतारीमा 
बास बसेकै छैन 
कहीं कतै कुनै खोल्सा 
तरेको पनि याद छैन 
तर म साँच्चै हराएँ 
सतह मै हराएँ म ! 
समानान्तर रेखाहरु झैं 
सिधा भएर पनि हराएँ म 
सायद 
समानान्तर रेखा अनन्त भएरै होला 
नत्र भेटिनु पर्ने 
खै त?
भेटिन 
दोबाटो चौबाटो 
दोभान त्रिबेणीमा 
भुलें कि भन्दा पनि 
खै? म कतै मोडिएकै छैन 
तर पनि म भेटिन 
र सतहमै खोजिरहेछु 
हो, म सतह मै हराएँ !! 
डर लाग्न थाल्यो 
कतै मलाई गणितले त घटाएन 
कतै मलाइ सुन्याले गुणा त गरेन 
तर गणित मेरो गन्तब्य होइन 
र पनि म हराएँ 
अनि खोजिरहेछु निरन्तर 
सिधा समानान्तर रेखाहरुमा 
सतहमा केवल सतहमा 
हो सतह मै हराएँ म 
र सतहमै खोजिरहेछु !!
गहिराई देखि डराउने मान्छे म
उचाईंमा डराउने मान्छे म
सागर छेउ जान्न म 
पहाड चढेकै छैन 
र पनि सतहमा हराएँ म
त्यसैले त अझै म 
सतह मै खोजिरहेछु 
म आफुलाई !!

बिहानीका सिलसिलाहरु

1.
बिहानीका सिलसिलाहरु 
अविछिन्न गतिमा 
पिडाका पहाड हुन् या
सास्तीका सागर 
बिहानी सुन्दर लाग्छ 
आशाका किरणहरु संगै
नौला आयाम
सुनौला अनुभुतिहरु
पूर्बिका चिसा स्पर्शहरु
क्षितिज आफ्नो लाग्छ
छरिएका बादल आफ्नो लाग्छन्
हरेक निशामा प्यार भेटिन्छन्
सामुन्द्रिक छालका सर्साहाट
किनार चिलहरुका कल्याङ्गकुलुङ्ग
आफ्नै लाग्छन्
त्यसैले हरेक बिहानी संग
मित लगाउन मन लाग्छ
सिरेटाहरू संगै सुसेल्न मन लाग्छ
बिहानीलालीहरु संगै जिस्कन मन लाग्छ !!
मेरा बिहानीहरू !!


2,

एक बिहानी मेरो
सुन्दर बिहानीहरू
खुशी त यतै भेटिन्छन्
मिठा सपनाका त्यान्द्राहरुमा 
जब बिहानी आखा खुल्छन् !
सुर्योदय संगै चिरबिर आवाज
सुनौलो क्षितिज
मिठो चिसो आभास
सिरेटोको स्पर्श
कदम रोकिदैनन्
नजर रोकिंदैन
मिठा बेचैनीहरुमा
पाईलाहरु चल्न थाल्छन् !!
आजको एक बिहानी मेरो पनि
आशाका पाईलाहरु
विश्वाशका धरातलमा टहलिएका बेला
खुशीका धराहरु खोज्न निस्किन्छन्
अनि भेट्छन् मेरा नजरहरुले
सिताम्य पात,
मुस्कुराराउन खोजेका कोपिलाहरू
बतास संगै लहरिएका काँसका बुट्यानहरु
शरदले खाएको
जिन्ग्रिंग घाँसका तिल्काहरु
हो धेरै भेटिन्छन्
बिहानी हिंडाईं संगै
बेमतलबी अनुहारमा बटुवाहरु
खै के खोजेका हुन्
निमेसभर मुस्कान् छैनन्
र पनि खुशी भेट्छु मैले
नितान्त एक्लो हुन्छु
र पनि मिठास
अव्यक्त अनुभूतिहरु भेट्छु
बिहानी तिनै सिरेटहरुमा!
झन् झन् लोभ्याउछ मलाई
मेरा नजरका रहरहरुलाई
सागर माथि फैलिएका
बिहानी निशाहरुले
प्रतिबिम्बित बान्की परेका
सुरज किरणहरुले !
मन्त्रमुग्ध हुन्छु
म मेरा बिहानीहरुमा !!

गजल

आफ्नै मलामी,, गनेर मर्ने रहर छ
मर्दैछु आफन्ती, भनेर मर्ने रहर छ ।।

अस्तित्व मेटिने, चिन्ता टट्कारै
बर पिपल झैं,, सरेर मर्ने रहर छ ।।

उचाइँले पोल्छ, गहिराईको डर
त्यो उचाईंबाट, झरेर मर्ने रहर छ ।।

भागेको छैन म अझै, समस्या देखि
तिनै भबसागरहरु, तरेर मर्ने रहर छ।।

गुमनाम भो 'आफन्त,' भन्नेहरु माझ
केहि न केहि त, गरेर मर्ने रहर छ।।

गजल

यादमा बाँचेर त हेर, साथ बिर्सन्छौ
तस्बिर हेरेर नै तिमी, रात बिर्सन्छौ

सजिलो नहोलान्, ति केहि पलहरु
अँध्यारोमा समाएका, हात बिर्सन्छौ

तारामा दुनियाँ, जूनमा त्यो अनुहार
साँझमा पिएको जति, मात बिर्सन्छौ

सम्झनामा हाँस, कल्पनामा मुस्कुराउ
बिपनामा भै गरेका, बात बिर्सन्छौ

एकांकी पन तिम्रो,, गजल कोर्न थाल
दिएका छन् भने कसैले, घात बिर्सन्छौ

हल्लिएर हेरें मैले !!

समयको बदलाब सँगै, बद्लिएर हेरें मैले
मैनजस्तै यो अँध्यारोमा, पग्लिएर हेरें मैले!!

न यो दुनियाँ बद्लियो, न उज्यालो नै भेटें
मानबताको मूल्य खोज्न, अग्लिएर हेरें मैले !!

जगै छैन विश्वाशका, कमजोर यो धरातलमा
धमिलोदेखि भाग्दै-भाग्दै, सङ्लिएर हेरें मैले!!

भेटिन ति रङ्गहरु, इन्द्रेणीलाई अङ्गालेको थिएं
पस्चातापका यिनै रङ्गहरुमा, रङ्गिएर हेरें मैले !!

'होश' के हो थाहा छैन, नशा नछोए पनि
'बेहोसी' छस तँ भन्छन्, हल्लिएर हेरें मैले !! 

१ मङ्गसिर,२०७४ 
शुक्रबार 

जिन्दगीको किताबबाट गाता लुटेको दिन थियो

झरीले चुट्यो मलाई छाता छुटेको दिन थियो  भाग्यले कुट्यो मलाई नाता टुटेको दिन थियो  हे दैव! दैव लागिस आङ्गनिमा चट्याङ्ग पारी  जिन्दगीको किताबब...