Friday, December 20, 2013

म सुकुम्बासी

खुला आकाश छानो मेरो, भो दरबार चाहिएन
सुकुम्बासी भएं आखिर म भो घरबार चाहिएन

यसै परदेशी उसै परदेशी,परदेशमै बित्ला जीवन
लाल-पुर्जा नापी-शाखाको, भो कारोबार चाहिएन

भनीहालें परदेशको सुकुम्बासी, अरु के भनौं र
इस्ट मित्र नातागोता सँगको,भो बेबार चाहिएन

को आफ्नो को आफन्त,मतलबी यो दुनियाँमा
बोली-बचन गोली सरह , भो तरबार चहिएन

गरीखाउला चाहे मागी खाउला,नभए मरिजाउला
बिन्दास भएछु आज,स्वदेशको भो खबर चहिएन

No comments:

Post a Comment

जिन्दगीको किताबबाट गाता लुटेको दिन थियो

झरीले चुट्यो मलाई छाता छुटेको दिन थियो  भाग्यले कुट्यो मलाई नाता टुटेको दिन थियो  हे दैव! दैव लागिस आङ्गनिमा चट्याङ्ग पारी  जिन्दगीको किताबब...