मृत्युका अपडेटहरु
-------------
हरेक बिहान तर्सनु पर्ने,
आँफैलाई जिउंदो पाएर
एस्तो लाग्छ
एक अर्कोरात सङ्गको युद्ध जिते जस्तो
सांच्चै विश्वाश लाग्दैन
छातीको देब्रे छामु लाग्छ
आँफैलाई चिमटु लाग्छ
हिजो दिनभरीका
अनलाइन अखबारका पन्नाहरु
आँखा सामुन्ने नाचिरहन्छन्
निदाएको त थिईन र पनि
केहि तन्द्राहरुमा
सपना जस्तै लाग्थे
तिनै मृत्युका अपडेटहरु
मिडिया सुन्दा एस्तो लाग्छ
संसार मृत्युको होडबाजिमा छ
स्कोर माथि स्कोर थप्दै।।
भबितब्यको भब्य महलभित्र
मृत्युकै प्रशाद बांडिएको छ
नखानेलाई कोचाइंदै छ
के यहाँ मृत्युको बिकल्प नै छैनन् हिजोआज?
सायद् मरेकाहरुलाई के थाहा
जिवितहरुको बेथा झनै।
अहो कस्तो बिहान आज
खुशी भन्दा धेरै सकस जिवित हुनुमा
मनका धरोहर बिना भुइँचालो नै लडिरहेका हुन् कि झैं लाग्छ
अनि छाती बिना छुरी नै घाऊ बोकेका हुन् कि झैं लाग्छ।।
मुखै नधोई टेबलको कम्पुटर खोल्छु
नचाह्दा नचाहंदै खोतल्छु म फेरी
मृत्युका अपडेटहरु।
त्यो रातोघेरामा रहेका संख्यामा
अनबरत थप्पिरहेका छन् जोर संख्याहरु
केहि खुशी हो सायद
मेरो गन्ती त्यहाँ छैन।
त्रास, सन्त्रास, भय
पक्कै आजका मितीमा
जिवित जीवनका परिभाषा।
आखिर के छन् ति मृत्युहरुमा
किन सोहोरिएका छन् मानब् शरीरहरु त्यहाँ
मृत्यु कहलिन?
म एक्लै कहाँ छु र आज
सिङ्गो शहर शिङ्गो देश सिङ्गो संसार
बेचैन छन्
शहर पसेको छ रे भन्ने मृत्युको खबरले।
अणुबम सङ्ग नतर्सिएको हिजो विश्व
आज कापेको छ जैविक हतियार सङ्ग।
शक्तिशाली दुनियाँ कापेको छ आज
अद्र्स्य मृत्यु सङ्ग?
आखिर किन अनि कहिले सम्म?
अहो कति भयाबहमा छन् जिवित मान्छेहरु
म किन एति त्रसित छु बन्द कोठामा आज
किन कि म जिवित छु
मृत्युका अपडेटहरु पढ्न।।
--------
२६ मार्च, स्पेन
श्रीभक्त पौडेल 'आफन्त'
-------------
हरेक बिहान तर्सनु पर्ने,
आँफैलाई जिउंदो पाएर
एस्तो लाग्छ
एक अर्कोरात सङ्गको युद्ध जिते जस्तो
सांच्चै विश्वाश लाग्दैन
छातीको देब्रे छामु लाग्छ
आँफैलाई चिमटु लाग्छ
हिजो दिनभरीका
अनलाइन अखबारका पन्नाहरु
आँखा सामुन्ने नाचिरहन्छन्
निदाएको त थिईन र पनि
केहि तन्द्राहरुमा
सपना जस्तै लाग्थे
तिनै मृत्युका अपडेटहरु
मिडिया सुन्दा एस्तो लाग्छ
संसार मृत्युको होडबाजिमा छ
स्कोर माथि स्कोर थप्दै।।
भबितब्यको भब्य महलभित्र
मृत्युकै प्रशाद बांडिएको छ
नखानेलाई कोचाइंदै छ
के यहाँ मृत्युको बिकल्प नै छैनन् हिजोआज?
सायद् मरेकाहरुलाई के थाहा
जिवितहरुको बेथा झनै।
अहो कस्तो बिहान आज
खुशी भन्दा धेरै सकस जिवित हुनुमा
मनका धरोहर बिना भुइँचालो नै लडिरहेका हुन् कि झैं लाग्छ
अनि छाती बिना छुरी नै घाऊ बोकेका हुन् कि झैं लाग्छ।।
मुखै नधोई टेबलको कम्पुटर खोल्छु
नचाह्दा नचाहंदै खोतल्छु म फेरी
मृत्युका अपडेटहरु।
त्यो रातोघेरामा रहेका संख्यामा
अनबरत थप्पिरहेका छन् जोर संख्याहरु
केहि खुशी हो सायद
मेरो गन्ती त्यहाँ छैन।
त्रास, सन्त्रास, भय
पक्कै आजका मितीमा
जिवित जीवनका परिभाषा।
आखिर के छन् ति मृत्युहरुमा
किन सोहोरिएका छन् मानब् शरीरहरु त्यहाँ
मृत्यु कहलिन?
म एक्लै कहाँ छु र आज
सिङ्गो शहर शिङ्गो देश सिङ्गो संसार
बेचैन छन्
शहर पसेको छ रे भन्ने मृत्युको खबरले।
अणुबम सङ्ग नतर्सिएको हिजो विश्व
आज कापेको छ जैविक हतियार सङ्ग।
शक्तिशाली दुनियाँ कापेको छ आज
अद्र्स्य मृत्यु सङ्ग?
आखिर किन अनि कहिले सम्म?
अहो कति भयाबहमा छन् जिवित मान्छेहरु
म किन एति त्रसित छु बन्द कोठामा आज
किन कि म जिवित छु
मृत्युका अपडेटहरु पढ्न।।
--------
२६ मार्च, स्पेन
श्रीभक्त पौडेल 'आफन्त'
No comments:
Post a Comment