आफन्तका आसुँ

सुन्नुस् न केही त पक्कै छुटेको छ जिन्दगीमा 

छातीमा एतैधेरै चिरा के फुटेको छ जिन्दगीमा!!
 
निकै उदास छन् साँझ, सुन्यतामा आँखा गए 
लट्टाई यीनै हातमा चङ्गा लुटेको छ जिन्दगीमा!! 

नदेखिने घाऊहरु दुख्छन् बढ्दा मुटुका धड्कन् 
थिलो'थिलो ज्यान कसले कुटेको छ जिन्दगीमा !! 

सम्हालिंदैनन् खुशी ओठमा नयनमा निद छैनन्
एस्तो लाग्छ खुशीका पुल टुटेको छ जिन्दगीमा !!

विश्वाश गर्नुस् आज हजुर यो आफन्तका आसुँ 
मेरो भाग्यले नै भाग्यलाई चुटेको छ जिन्दगीमा !!

आफन्तका प्रेम र सृङ्गार रसका पाँच पञ्चाङ्ग

1.
फूल कोपिला पात डाली मन पर्‍यो 

सानु तिम्रा कानका बाली मन पर्‍यो 
सौन्दर्यता भेट्छ्यौ आँफै एेनामा हेर  
ती आँखा परेलीका काली मन पर्‍यो  
सारा बगान् सम्हाल्ने माली मन पर्‍यो ।। 

2.
मेहन्दी रङ्गले, हातमा मेरै नाम लेखिछौ 
साउन महिना मनमा चारै धाम लेखिछौ 
ब्रत बस्छ्यौ हर सोमबार चाहेको पुगोस 
दाहिनेमा चन्द्रमा र देब्रेमा घाम लेखिछौ  
हेर झनै सुवाएको जहाँ श्रीराम लेखिछौ!!

3.
यसपाली त रातो सारीमा देख्ने मन छ 
त्यै शिवालय पछाडी एक्लै भेट्ने मन छ
भूल्यौ तिमी नाच्दा म सर्माएको त्यो तिजमा
उम्कनै दिन्न अब त बाटो छेक्ने मन छ  
तिम्रा सुन्दरतामा पञ्चाङ्ग लेख्ने मन छ !!
4.

मनका कैयौं बातहरु अझै अधुरा छन् सानु 
केही चाहनाका मीठा बहाना अपुरा छन् सानु
आँट बटुली आज तगारोमै रोक्न आएको छु  
भनन किन हो तिम्रा मुस्कान मधुरा छन् सानु 
मलाई त भन त्यो मन भित्र के कुरा छन् सानु !!
5.

भन्छन् उमेर सङ्गै ढल्किजान्छ जवानी पनि 
त्यस पछी कसले सुन्ला हाम्रै कहानी पनि 
सम्हाल भन्छु अझै कि त मलाई सुम्पे हुन्छ 
आउ बनाऔं हाम्रा हर्, सफर सुहानी पनि 
सुर्योदय बिना के गर्नु र, ती बिहानी पनि !!

कविता: जून अनि म

आजफेरी केहीबेर टोलाएँ
क्षितिज माथिको त्यो जून हेर्दै  

नबुझिने प्रितमा, 
शीत मिसिएका धून हेर्दै 
कति कोमल हुन्छन् है? २  
जुनेली रातहरु साथी  
जुनेलीका मातहरु साथी 
सुम्सुम्याउँछु म सधैं 
शीतले भिजेका पातहरु साथी!
कति मिठास हुन्छन् है 
पुर्णिमाका रातका बादलमा पनि
नत्र को सङ्ग खेल्छ त्यो जूनले 
लुकामारी साथी 
को सङ्ग गरोस त नत्र 
भलाकुसारी साथी।।  
एस्तो लाग्छ, 
सायद
ताराहरु रिसाएका पो हुन् कि 
पर पुग्छन् टिलपिल गर्दै 
रुँदै पो हुन् कि,,
कि आज मौका मिल्यो भनि 
त्यही रोशनीले आँफैलाई 
धुँदै पो हुन् कि,,
छि:यो मनले के कति सोच्न सक्छ 
त्यही जूनको जुनेली रोज्न खोज्छ 
कस्तो हुँदा हुन् कृष्णपक्षका पल 
कानेखुशी गर्न पाए सोध्न खोज्छ।। 
आजफेरी केहीबेर टोलाएँ
क्षितिज माथिको त्यो जून हेर्दै  
सुन न,
ए जून!
तिमी त मेरो मित जस्तै लाग्छ 
यो मन भरिको प्रित जस्तै लाग्छ 
मैले गाउन नजानेर के भो त है 
मैले गुनगुनाउने गीत जस्तै लाग्छ!!
दु:ख औंशि हुन् भने यहाँ सु:ख पुर्णिमा  
यसैले सुखदुख जीवनका रीत जस्तै लाग्छ!!
अहो फेरी हराएछु,
समय मध्यरातको भएर पनि 
दुई प्रहर रातका गए र पनि 
म छु तिमी छौ अनि 
यो सुनसान जुनेली रात छ 
आउ झर बस म नजिकै 
अझै गर्नुपर्ने मिठा बात छ!
परेलीमा लुकाउने मन छ 
यी नयन झुकाउने मन छ 
तिमी एेया भन्छौ भने  
चिमोटेर दुखाउने मन छ।। 
मनभरी गुनासाका पोका 
तिम्रैसामु फुकाउने मन छ।। 
आजफेरी केहीबेर टोलाएँ
क्षितिज माथिको त्यो जून हेर्दै!!

सुन्छु कसैकसैले त नुन, बारी सके यार !!

मलाई आफ्नैले जालमा, पारी सके यार

धुकधुकी छँदैमा मठमा, सारी सके यार !!
 
खै कसले पुर्याएछन्, झुटका समाचारहरु  
सुन्छु कसैकसैले त नुन, बारी सके यार !!

देख्यौ नि मेरा मलामी, घाट पुगिसकेछन् 
उ हेर बाँसे खटियाबाट, झारी सके यार!!

लुछ्न लुट्न पल्किएका,ती आफन्तहरुले  
पुरानो खरबारी समेत, खारी सके यार !!  

तिमी अझै नि, चक्कुछुरीका कुरा गर्छौ 
बुझ्दैनौ मेरै सपनाहरुले, मारी सके यार !!

भानु स्‍मृतिको उपलक्ष्यमा

तनहुँ प्यारो रम्घा गाउँ उसैमा जन्मेका भानु 
लेकबेंसी बगर गोठाला गर्दै हुर्केका ती भानु!!
मेलापात पूजा भजनमा शिलोक ति गाउँदथे 
ब्रम्हज्ञान थियो उनी सङ्ग त्रिलोक नै जान्दथे!!

श्रीकृष्ण थिए जो पितामह दुनियाँले पुज्दथे   
उनैको दिब्यज्ञान भानुले सब संस्कृत बुज्दथे!!    
उल्था गरे सरल लयमा संस्कृतको रामायण 
नेपाली भाषा बिज्ञानमा पुरस्कृतको रामायण!!

छोटा मिठा चिरिच्याट्ट लयका कविताहरु लेखेर 
सुनाउँथे जनमा तत्काल श्लोकलहरी वरिपरी देखेर!!
बाँसको सपेटामा बाँसैको लेखनी मोसोको मसीले 
अनेकौं ग्रन्थ सालको खोटो बाली भावका कसीले!!

दिए 'आदिकवी'उपाधि मोतीले १९४८ सालमा  
सजिलो कहाँ थियो र राणाहरुको त्यो कालमा!!
उनका पनि त खोसिए जागिर लान्छना लगाई
बिताए काल कठोरीमा पल परन्तु ज्ञान जगाई !!

लालित्य सरलता विचारका मिठास छन् कृतिमा   
जानी नजानी एतिसम्म लेखेँ उनको यो स्‍मृतिमा 
नभुलौं नेपाली जनले कदापी भाषा यो संस्कृति          
रहेसम्म ब्रम्हाण्ड मानवजाती अनि हाम्रो प्रकृति!!   
----------------------------------

प्रेमप्रकाश पौडेल 
रामपुर चितवन 

प्रमोद अधिकारीको गजल

न पग्लिने नौनी रहिछौ मेरो ताप खेर गए  
जवानीका मौशम हिउँद बर्षा राप खेर गए !!

न नजिक बस्न दियौ न टाढा रहन आखिर 
लागे लाग्थ्यो मलाई बरु ति पाप खेर गए !!

यता प्यासमा म हुने तिमीले कुवा लुकाउने 
तिम्रा बहेली खेल्ने खोलिका ढाप खेर गए !!

जहाँँ भन्छ्यौ त्यहीँ जसरी भन्छ्यौ त्यसरी 
दिन्थें कोमल दस औंलाका छाप खेर गए !!

चल्नै दिईनौ ईन्जन खिया लागे पाटपुर्जामा 
त्यही गतिमा चल्थ्यो मोटर चाप खेर गए !! 

---------

रेक्याभिक आइसल्याण्ड  

पञ्चाङ्ग

 पञ्चाङ्ग 
जान अन्जानमा साना ठूला भूल भए 
केही तिखा काँडा केही प्यारा फूल भए 
'जिन्दगी' हो बाचुन्जेलको महासागर 
कतै यी आँखाका पानी कतै धूल भए 
कहिं मुटुका ढुक् ढुकी कहिं शूल भए।। 
-आफन्त 

आफन्तको १ डाली कोपिला

१, 
निकै दौड धुप छ जिन्दगीमा 

बाहिर सडकमा मै'राम्राहरुको आज 
आफ्नो त न रुप छ जिन्दगीमा।। 
२, 
त्यो पूरानो टुकीले झस्कायो आज 
त्यो मट्टितेलको बास्ना अनि सुतिको दार  
मिठा मिठा यादले चस्कायो आज।। 
३,
भेटिन्छन् कि राम छाती चिर्ने मन छ
किन भन्छौ त मलाई नास्तिक भनेर सधैं 
लक्ष्मणले झैँ धनुष भिर्ने मन छ।। 
४, 
कति सुन्नु सधैं त्यही मन्त्रिका भाषन  
एस्तै छ हालत देशको चोरले सिट्टी बजाउँछ  
भाषन सुनि चुल्होमा पाक्दैन राशन।। 
५, 
हिजोआज पटक्कै जिउन मन लाग्दैन  
खै यो कस्तो बितृष्णा हो आफ्नै जिन्दगी सङ्ग 
जम-घटमा पनि पिउन मन लाग्दैन।।   

आफन्तका १२ शीत book

 
शीत 
चिसो 
प्रित 

मिठो।। १ 
----
चन्द्र 
दाग 
मन्द 
आग।।२ 
----
लुट्यौ 
कुट्यौ 
चुट्यौ 
फुट्यौ।।३ 
----
च्याट्ट 
मायाँ 
फ्याट्ट 
मायाँ।।४   
----
मन 
चोखो 
तन 
भोको।।५
----
आफ्नै 
सारा 
अश्रु 
धारा।।६ 
----
सु:ख 
आफ्नै 
दु:ख     
आफ्नै।।७ 
----
बैभ (व) 
लागे 
दैव 
भागे।।८ 
----
झरी 
पर्‍यो 
चरी 
मर्यो।।९  
----
घर 
भित्र 
बैरी 
मित्र।।१०
----
डुलें 
देश 
फूले 
केश।।११    
----
खल्लो 
साँझ 
झल्लो 
साथी।।१२  

आफन्तका पाँच पञ्चाङ्ग

 
१, 
आलो घाऊ देखाएर परारको भन्यौ
काला सियाईका रेखा दरारको भन्यौ  

भन्थ्यौ बुझबुझारत बाँकी केही छैन 
आफ्नै जिन्दगी किन करारको भन्यौ
किनाराको गहिराई मझ्धारको भन्यौ।।    
२, 
नहुनु थियो जे चाहिं भयो त्यो प्यार रहेछ 
मौनताको बस्तिमा झुटको बेपार रहेछ 
अरे कसले भनेको जिन्दगी मेला भनेर 
पतझड् सिङ्गारीएका खोक्रा बहार रहेछ 
ऊ मेरो मान्छे भन्नु नै यहाँ बेकार रहेछ।। 
३,
आजै सक्नु पर्ने एउटा जरुरी काम छ
कताबाट निस्कौ लौन जताततै जाम छ
बगलीमा छुरा अनि बातै बात को खात
ढुङ्गा देखे पुज्नु पर्ने न मुखमा राम छ
भोको पेट दौडी रा'छु मनभित्र माम छ।। 
४, 
निक्लुं भन्छु दबाउंछ्यौ पिरतीको दलदलमा
बाचा कसम् खुवाउंछ्यौ हर घडी पलपलमा  
उल्टो छुरा चलाऊन कस्ले सिकायो भन सानु 
राप उस्तै बढाउंछ्यौ उकालीको खलखलमा
बत्ती किन निभाउंछ्यौ उजेलीको तलतलमा।। 
५,
आफ्नो प्रचार आँफै गर्दैछु म आज 
भर्खर् भर्खर् त बामे सर्दैछु म आज 
उम्रेला नउम्रेला भोलिका कुरा हुन्
हेर्नु ढुङ्गामा बिऊ छर्दैछु म आज
दिनुस हात खोली तर्दैछु म आज।।  

------------------
- श्रीभक्त पौडेल'आफन्त'
सान सेबास्टियन, भास्को राज्य स्पेन