Tuesday, July 12, 2022

उ उँडे सपनाहरु, न रात न निन्द्रा आफ्ना भए

के दोश यी दुई नयनलाई, आँसु थाम्न सकेनन् 
आफ्नै हत्केलाले भिजेका, गाला छाम्न सकेनन् !!
 
दुख्ने छाती, चस्कने मन, भन्छन् रुने आँखाहरु 
रुने आँखाहरुले आँसुलाई, आफ्नो मान्न सकेनन् !!

निकै पवित्र हुन्छ माया अरे, लेख्नेहरुले लेखे त
दौलत चाहनेले त्यही माया, चोखो ठान्न सकेनन् !!

निक्कै बिरानो लाग्छन् किन, यादका आङ्गन पनि 
के झुट के सत्य देख्दा उस्तै, मन्ले छान्न सकेनन्!!

उ उँडे सपनाहरु, न रात न निन्द्रा आफ्ना भए  
सम्झना यादका डोरी समेटी, सारा बान्न सकेनन्!!

No comments:

Post a Comment

जिन्दगीको किताबबाट गाता लुटेको दिन थियो

झरीले चुट्यो मलाई छाता छुटेको दिन थियो  भाग्यले कुट्यो मलाई नाता टुटेको दिन थियो  हे दैव! दैव लागिस आङ्गनिमा चट्याङ्ग पारी  जिन्दगीको किताबब...