Monday, July 3, 2017

भूल जिन्दगीको

फक्रनै दिएनन् समयले, फूल जिन्दगीको
कसोरी टक्टक्याउने खै, धूल जिन्दगीको!!

धरोहर ढलेको देखेँ, आस्थामा चोट पर्दा
आखिर किन टुट्दैछ त, पुल जिन्दगीको!!

मेटिए पदचापहरु, फर्किएर हेर्ने मन छैन
शायद सुधार्न सकिएन, भूल जिन्दगीको!!

दुखाई के हो सोध्नु, मेरा  घाऊ देखिन्नन्
बढ्दैछ छातीमा साथी, शूल जिन्दगीको !!

न एेन, न बिधान, न नजीर रह्यो यहाँ
तिर्नै नसकिने भो, महशुल जिन्दगीको !!




No comments:

Post a Comment

जिन्दगीको किताबबाट गाता लुटेको दिन थियो

झरीले चुट्यो मलाई छाता छुटेको दिन थियो  भाग्यले कुट्यो मलाई नाता टुटेको दिन थियो  हे दैव! दैव लागिस आङ्गनिमा चट्याङ्ग पारी  जिन्दगीको किताबब...