गीत: मलाई नखोजे हुन्छ !!

म, आँफैमा हराएको बेला नखोजे हुन्छ 

त्यो, गुमनामहरुको बस्तिमा नसोधे हुन्छ!!
 
न भेट्छौ मेरा पाइला, न भेट्छौ छाया कतै 
उल्झनहरुमा अब, रङ्गहरु नघोले हुन्छ !!

उदास उदास छ यो मन एक्लै बसेको बेला 
बिन्ती छ हजुर, मन नलागे नबोले हुन्छ !!

काँडाका कालीनहरुमा निदाउँछु भने 
मेरै लागि भनि फूलहरु नरोजे हुन्छ !!  

न भर रह्यो न भरोशा यो जिन्दगीमा 
अनन्त यात्रामा छु मलाई नखोजे हुन्छ !! 

जिन्दगी यहाँ उसैपनि खराब, समय झनै खराब निस्क्यो

जिन्दगी यहाँ उसैपनि खराब, समय झनै खराब निस्क्यो

औषधी भनि लुकाएको झोल, के भनुँ खै सराब निस्क्यो !! 

भन्थें मर्नपाए पनि हुन्थ्यो बरु, कहिले काहीँ साथी सङ्ग  
मरेरै पनि धेरै बाँच्न मनलाग्ने, यो कस्तो लगाब निस्क्यो !!

न माटोले पुग्छ न पानीले पुग्दो रहेछ आकाश भो टाढा 
जे छ हाम्रै वरपर भनिन्थ्यो, उसैको पो अभाब निस्क्यो !!

धन, रुप, शक्तिका घमण्ड, कता हराए हराए दुनियाँमा 
हेर्नु त्यही जाबो भुसुनाको, कति डरलाग्दो रबाब निस्क्यो !! 

लड्दैछ बिज्ञान लड्दैछन् बिद्वानहरु, जित्नुछ यो महामारी 
अद्रिस्य जैविक शक्तिमाथि, मानव सभ्यताकै दवाब निस्क्यो !! 

धेरै भयो देशमा सरकार भेटिन्नन्।।

पक्ष, प्रतिपक्ष 

व्याख्या, अप-व्याख्या 

सन्तुलन, असन्तुलन्

सिफारीस्, अनुमती 

पारीत, अध्यादेश 

धारा, उपधारा 

रीट, बहस 

सडक अनि सदन 

साम्सद, अनि मन्त्री 

पदच्युत,नियुक्ती 

सपथ, कामचलाउ 

रोग, शोक, भोक 

बैठक, भत्ता, उद्घाटन 

अत्याचार असन्तुस्टी 

अभाब, दबाब

यी सब थोक भेटिन्छन् 

नियम भेटिन्छन् कार्यन्वयन भेटिन्नन्

अफिस भेटिन्छन् कर्मचारी भेटिन्नन् 

देश भेटिन्छन् सिमाना भेटिन्नन्

जनता भेटिन्छन् सरकार भेटिन्नन्

सरकार भेटिन्छन् सरोकार भेटिन्नन्

अपराध भेटिन्छन् अपराधी भेटिन्नन्

मन्दिर भेटिन्छन् धर्म भेटिन्नन्

पूजा भेटिन्छन् कर्म भेटिनन्नन् 

यो मेरो देश हो हजुर 

यहाँ सब थोक भेटिन्छन् 

र पनि केही भेटिन्नन्

लिखित भेटिन्छन् लागू भेटिन्नन्

भूमी भेटिए सार्वभौम भेटिन्नन् 

सार्वभौम भेटिए भूमी भेटिन्नन् 

काङ्ग्रेस भेटिन्छन्

कम्युनिस्ट भेटिन्छन् 

रा.प्र.पा र मधेषी भेटिन्छन्

पहाडी र हिमाली भेटिन्छन् 

नेपाली भेटिन्नन्। 

उध्योग भेटिएलान् उत्पादन भेटिन्नन् 

यो मेरो देश हो हजुर 

यहाँ सब थोक भेटिन्छन् 

र पनि केही भेटिन्नन्

पाठशाला भेटिन्छन् शिक्षा भेटिन्नन्

जोगी त भेटिन्छन् भिक्ष्या भेटिन्नन् 

हिटलर भेटिन्छन् बुद्ध भेटिन्नन्

हावा पानी भेटिन्छन् सुद्ध भेटिन्नन्   

यो मेरो देश हो हजुर 

यहाँ सब थोक भेटिन्छन् 

र पनि केही भेटिन्नन् ।। 

पुलिश भेटिन्छन् चोर भेटिन्नन् 

जुलुश भेटिन्छन् स्वोर भेटिन्नन्। 

शिन्ह दरबार, बालुवाटार 

शितल निवास, सानेपा 

बुढानिलिकण्ठ, नारायणीहिटी 

सब भेटिन्छन् 

आस भेटिन्छन् सास भेटिन्नन्

महल भेटिन्छन् बास भेटिन्नन् ।।

भाषन भेटिन्छन्न राशन भेटिन्नन् 

शाशक भेटिन्छन् शासन भेटिन्नन्, 

यो मेरो देश हो हजुर 

यहाँ सब थोक भेटिन्छन् 

र पनि केही भेटिन्नन् 

धेरै भयो देशमा सरकार भेटिन्नन्।।  

टिपन टापन २०२१

उसलाई थाहा नभएको मात्र हो 
म उसको उसको म पहिल्यै हो ।। 

---------------------------

केही खुशी थिए मेरा,, उसैको साथ छोडी आएँ 

जोसङ्ग मैले केही प्रेम थोरै आत्मियता लिई आएँ !!

------------------

पोल्छ थाहा छ, खुशी पिडाका जर्दामा राखें

चल्तिमा हुनेपर्ने चहक, जवानी कर्जामा राखें !

चियोचर्चो गर्नेहरु गर्दै गर्छन्, भेटुन् पो कसरी  

सारा जिन्दगी त मैले, सपनाका पर्दामा राखें !!

----------------------

नजर बाटै पिय भनिन्, पिउन छाडेको बेला थियो    

अतितका धोका सम्झि, जिउन छाडेको बेला थियो ! 

रहर मरे मेरै, उदाङ्गो रातमा सब सपना उध्रिए मेरै

तिनै उध्रिएका सपनाहरु,सिउन छाडेको बेला थियो !!

________________________

भो खोज्नु पर्दैन त्यति बेला

हराई सकेको हुन्छु, भो खोज्नु पर्दैन त्यति बेला

देख्नु भयो कि कतै,भनि सोध्नु पर्दैन त्यति बेला!! 

भन्न् त कठोर छु भन्थ्यौ, मुहार लुकाएरै भएपनि 
कांतर भन्छ दुनियाँले,आँसु पोख्नु पर्दैन त्यतिबेला 

स्वतन्त्रता दिएं भन्छु म त, चाहना त्यही थियो   
मन लागेको गरेहुन्छ, मन रोज्नु पर्दैन त्यति बेला!! 
 
आउ भन्दिन कदापी, सपना र याद बनी रातमा  
टोलाई कहीं एक्लै, केही सोच्नु पर्दैन त्यति बेला!!  
 
भन्थ्यौ भगवानमा भरोषा भएन, भन म के भनुँ?
नास्तिक नै हौ भने, ढुङ्गा ढोग्नु पर्दैन त्यति बेला!! 

सिलसिला उस्तै अनि नजिर उस्तै छन्

मलमलका कुर्चिमा फेरी अर्को देखिन्छ 
अहिलेको भन्दा त केही चर्को देखिन्छ ।।

भनेको थिस् भन्नु होला तपाईंले भोलि 
शहरमा चाकडी-वाजको लर्को देखिन्छ ।।
 
धर्म त यीनको लुट नै हो थाहा छँदैछ 
हेर्दै जाउँ कुन जात कुन थर्को देखिन्छ ।।(थरको)

बिज्ञप्ती,आदेश,नियुक्ती के आउंछ जहाँ    
नबुझिने हस्ताक्षरको उस्तै धर्को देखिन्छ ।।
  
सिलसिला उस्तै अनि नजिर उस्तै छन् 
केही दिनपछी घाटको न घर्को देखिन्छ।।  (घरको) 

आफन्तका केही शेर

यो परानी रहुन्जेल सम्म खरानी को आषा नराख 
थाहाछैन मेरो अन्त्येस्टि सतहमा हुन्छ कि गहिराईमा ।। 

धेरै थोक सिकाउँदै छ अँध्यारोले पनि 
सलाईलाई सधैं ओभानो मै राख भनि ।। 

जरुरत थियो या थिएन एउटा कलम र कापी किनें 
बल्ल थाहाभयो कि भोकले औंलाहरु काम्दा रहेछन्।। 

तिमी तूफान र सूनामीको समाचार हेर्दै नयाँं टिभी.मा 
म नारायण गोपालका गीत सुन्दै थिएं पूरानो रेडियोमा।।

कति पियो होला है जमिनले पनि भन्नुस् त  
होस् हराएरै त होला एतीबिघ्न हल्लिएको पनि !!    

मेरा साँझहरु

जहाँ हुन्छु जतिबेला, त्यहाँ साँझ हुन्छ 
हर साँझहरु मेहफिलको, माझ हुन्छ 

सायद,
अझै म  उनको मायामा,,, अल्झेको छु 

चस्किरहने पूराना घाऊ, झैं बल्झेको छु 

थाहा छैन 
उसको यादमा हुन्छु कि ,आफ्नो बर्बादमा हुन्छु 
मिठा खुशीमा हुन्छु कि, तिता पश्चतापमा हुन्छु 

हर साँझ मलाई एकान्तमा भूल्न देउ 
पिएरै भए पनि केही पल झूल्न देउ 

त्यसैले 
साँझहरुमा मलाई, नबोलाओ साथी 
म त टोलाएं तिमीहरु, नटोलाओ साथी 

निकै हिसाब खोज्छन् मान्छेहरु

यो कस्तो हो, मोड जिन्दगीको 

कता जाँदैछ त रोड जिन्दगीको !!

पाप, धर्म कर्म, के के हो के के 
मिल्ला र, लोडअपलोड जिन्दगीको !!

अद्रिस्य किटाणुले सभ्यतामा डस्यो 
बेकार टाउको तोडफोड जिन्दगीको !!

निकै हिसाब खोज्छन् मान्छेहरु 
न घटाऊ, न जोड जिन्दगीको !!

आज एक्कासी रोकीए धड्कन 
मृत्‍यु रहेछ, निचोड जिन्दगीको !!

म लास हुँं

हो म एक लास हुँं 
अघि सम्म त जिवित थिएं 
मेरो नाम थियो, थर थियो
त्यो पनि बिस्तारै हराउंदै 
फलानो बेड नम्बरको 
'बिरामी' नामाकरण भयो  

valencia 2018

त्यसपछी मेरो होस् हरायो 
त्यो बिचमा धेरै नामाकरण भए होलान् 
ICU को बिरामी 
त्यो कृटिकल केसको बिरामी 
एस्तै एस्तै ....
म क्रिटिकल बिरामी रहँदा 
देशमा थुप्रै परिवर्तन भए 
प्रदेशका प्रमुख पदच्युत भए 
फेरी तुरुन नियुक्ती पनि भए 
कैयौं साम्सद अपहरितमा परे या पारीए 
बुढानिलिकन्ठ, सानेपा, कता कता 
ठूला ठूला मिटिङ्ग भए 
त्यती मात्र कहाँ हो र? 
देशमा प्रधानमन्त्री पनि पदच्युत भए 
मेरो मुर्दाको मुखबाट 
अक्सिजन माक्स हटाउंदै गर्दा
नयाँ प्रधानमन्त्रिले सफत खाँदै हुनुहुन्थ्यो ।। 
के पर्छ के पर्दैन 
त्यो त उहाँलाई कन्ठस्थ थियो,
लगत्तै भन्नुभयो 
देशका हस्पिटलमा बेड अभाव छैनन् भने 
मर्नेहरु अस्पातलका प्राङ्गणमा मरेका हुन्
छि म मुर्दालाई पनि घिन लागेको छ    
म लासलाई पनि अट्टाहास हाँस्न मन लागेको 
शितलनिवास सम्झिएर 
बालुवाटार सम्झिएर।। 
कति बोल्छ यो लास भन्नुहोला 
के गर्नु हजुर 
जिउँदो हुँदा त 
अनेकन अध्यादेश ल्याएर बोल्न कहाँ दिएका थिए र? 
अहो म लास हुँं
अघि सम्म उ त्यो बेडमा थिएं 
अहिले यहाँ मिल्किएको छु 
सेतो तन्नामा लपेटिएर।
एतै कतै छु 
सायद,
फोहोर फ्याँक्ने ठाउन नजिजै हो कि  
भर्र्याङ्गका सींडी तल 
जिउँदो हुँदा सुनेको थिएं 
नेपाली सेना आउंछन् अरे   
मेरो लास उठाउन 
सलामी पनि पाउँछु अरे
अरे वाह!!
सलामी पनि ।। 
ए आओ न नेपाली सेना 
मलाई उठाओ छिट्टै  
गाह्रो भै सक्यो मलाई 
माफ गर मलाई हैन  
मेरो लासलाई। 
मेरो गन्ती भयो होला है एतिबेला सम्म त 
बेलुकिको ५ बजे मेरो गन्ती हुन्छ रे नि 
भाग्यमानी लास हुँ म 
नेपाली सेनाको सलामी पाउँछु 
स्वास्थ्य मन्त्रालयको तथ्यान्कमा 
मेरो नाम र थर चड्ने भो है। 
राजधानीको अस्पातलमा मर्न पाएं 
जिवित छिरेको थिएं 
हेर है अब लास बनेर निस्कनेछु ।। 
हो म लास हुँं 
यो मेरो मुर्दा हो।।  
देह- त्याग मुर्दा ।। 
अस्तु 
   

धुवाँधुवाँ छन् घाटहरु, उफ् चिहान पनि थाकिसके

ती महलहरुमा मौनता, कटेराहरुमा कहरमा छन् 
बुढी आमा भन्नुहुन्छ, सबै छोराहरु शहरमा छ्न्!!

भन्थे हिजोसम्म एकमुठी सासमा अल्झेको जीवन 
आज नाकमुख थुनी, जिन्दगी बाच्ने रहरमा छन् !!

हेर्नुस् त कस्तो दैव लाग्यो? आफ्नालाई चुडी लाने
मलामी जति पाखामा, कठै लासहरु बगरमा छन्!!

कस्ता शिलशीला कहिले सम्मका लागि जवाफ छैन  
यस्तो लाग्दैछ, मृत्‍युहरु सागरका हरेक लहरमा छन्!!

धुवाँधुवाँ छन् घाटहरु, उफ् चिहान पनि थाकिसके  
थाहा छैन भगवान, अमृतमा छन् कि जहरमा छन्!!

ट्टैथियो त्यो युग बनबासीले 'लंका' जलाए हेर्नुस् त आज शैतानले 'हाम्रो देश' चलाए ।।

 अनायस मृत्‍युका खबरले, अखबार भरिएका छन्

अझैपनि सम्सद भवनमा, ललकार भरिएका छन्

देश बन्यो प्रयोगशाला, अनेक वाद र तन्त्रहरुको 
गणतन्त्रका माला जप्नभनि, सरकार भरिएका छन्

शक्तिका पूजारीहरुले जसको, यहाँ देवत्वकरण गरे 
उहीसङ्ग आत्मप्रसंसा दम्ब, अहंकार भरिएका छन्  

न रोग छिर्छन् त्यहाँ, न त्यहाँ शोक छिर्छन् हजुर 
सत्ताका लागि रजौटाले त्यै, दरबार भरिएका छन्  

छुट्टैथियो त्यो युग बनबासीले 'लंका' जलाए 
हेर्नुस् त आज शैतानले 'हाम्रो देश' चलाए ।। 

बैशाख २७, २०७८ सोमबार 

कल्पुको एक उदासी गजल

शहर छोड्नेहरु गाउँ पुगे पुगेनन् शहर उदास छन् 
किनार सम्म आईपुग्ने, सागरका लहर उदास छन् !!

  
बन्दगर भो अब त, अखबार रेडियो टिभीहरु पनि 
बिहान देखि साँझ सम्मका, हर खबर उदास छन् !!

थकित छन् घाटहरु, धुँवामा रुमल्लिएका जीवनहरु 
आकाश,सडक,खेतबारी ती सारा बगर उदास छन् !!

खै मान्छेले बनाए कि, बनाए बिज्ञानले नै दुनियाँमा   
आफू भन्दा बिषालु, किटाणुँ देखी जहर उदास छन् !!  

उदास उदास लाग्छन् बतास, उदास उदास बनपाखा 
उदास छे यो 'कल्पु' झनै, उसका रहर उदास छन् !!

एता सेतो कात्रो, उता ताम्दानी भएछ !!

कसै सङ्गको प्रेम जानी नजानी भएछ 

कैयौं सम्बन्धहरु, मनैले नमानी भएछ!!

निकै ध्यान दिएर सुन्छन्, मान्छे यहाँ  

पोख्दैथिएँ दुखेसो मिठो रूमानी भएछ !!

कसरी भनुँ, चिन्दैन मलाई यो समाजले 

दुनियाँलाई नै दिन काट्ने, कहानी भएछ!!  

केही पल सुस्ताएको थिएँ, यादहरुमा 

झस्कँदा नयनभरी, पानी पानी भएछ !!

समयले कोल्टो फेर्छ, पर्खनुपर्छ भन्थे 

एता सेतो कात्रो, उता ताम्दानी भएछ !! 

 

छ्या रुनुहुन्न तँ त छोरोमान्छे, आमाले भन्थिन् 

आज तिनै आमालाई, सम्झिरुने बानी भएछ!! 

के बिज्ञान पनि हारेकै हो त?

 के बिज्ञान पनि हारेकै हो त?

------------------------------
अहो!
यी कस्ता महोत्सबहरु 
मान्छेले नै मनाउनु पर्ने 
मान्छेकै मृत्‍युका महोत्सबहरु 
हो मृत्‍युका महोत्सबहरु,
कङ्गाल बस्तिहरुमा पल्किसकेका 
चण्डाल भुशुनाहरुको तान्डब 
तिनै भुसुनाका नाममा 
अघोशित मृत्‍यु सङ्गका युद्दहरु 
जहाँ मान्छेहरु हार्दैछन्
एस्तो लाग्छ 
भगवानहरु समेत हार्दैछन्
नियमित आउने कालरुपि
यमराजहरु पनि हार्दैछन्
हार्दैछन् बिद्ध्वानहरु 
अनि हार्दैछ
बिज्ञान पनि 
नतमस्तक छ बिज्ञान 
अणुबम र शक्तिशाली क्षेप्यास्त्र बनाउने बिज्ञान 
रातारात विश्व संरचना ध्वस्त बनाउने परिकल्पनाकारहरु 
हारिरहेका छन् , अताली रहेका छन्। 
केवल एक अद्रिस्य भुसुना सङ्ग।। 
चिहान रुन थालेको छ  
घाटहरु रुन थालएका छन्
थेग्न नसक्ने मुर्दाहरु 
मुर्दाघर मात्र हैनन्
सडक भरिएका छन् । 
न मन्दिर, न मस्जिद, न गिर्जा घर 
कतै उघारिएका छैनन्
ढोका अनि झ्यालहरु 
मानव सभ्यता माथि नै आएको यो संकटलाई 
बुझ्ने पो कसले हो? 
मान्छे त थकित छन् नै 
के बिज्ञान पनि हारेकै हो त? 

समसामयिक् रचना

 ती महल यी झुपडीमा, रोग अनि काल उस्तै थियो
सडकमा पर्खिएका लासमाथिका, त्रिपाल उस्तै थियो

बिज्ञानले कहिल्यै हार्दैन भन्नुहुन्थ्यो बिज्ञान पढाउने गुरु
तर हाम्रालागि भने पूरानो र नयाँ साल उस्तै थियो

निर्दयी भए भगवान पनि टुलुटुलु हेर्छन् मन्दिर बाट
दुनियाँमा मृत्‍युको तान्डब जताततै बेहाल उस्तै थियो 

--------------------

हेर्नु भो नि शिंहदरबार, र शितल निवासमा झ्याल उस्तै छन्
रङ्गमात्रै फरक हुन् के हजुर, नयाँ र पुराना स्याल उस्तै छन्
संघियता त एउटा कमन्डलु रहेछ, मागिखाने थलो बन्यो देश 
सातै सातै प्रदेशका स्यालहरुको, दिमाग अनि र्याल उस्तै छन्

पलभरको साथ पलभरको यात्रा रहेछ song

सहनेछु चोटहरु थप्दै थप्दै जाऊ तिमी 
बानी परिसकेको साथमा मलहम बोकेर हिंड्ने 

पोख्नेछु बेथाहरु गीत कविता गजलहरुमा 
कोर्न भनि सधैं कापी र कलम बोकेर हिंड्ने 

दिन्छु परिभाषा सोध जीवन र माया के हो 
सुनाउँछु सुन त्यो घाम र यो छायाँ के हो 

पोल्दैनन् झिल्कोले, राँको र आगोले पनि   
बानी परिसकेको छ मुटुमा जलन बोकेर हिंड्ने 

पलभरको साथ पलभरको यात्रा रहेछ  
बानीछैन हिजोआज बाचा कसम बोकेर हिंड्ने