Wednesday, May 19, 2021

आफन्तका केही शेर

यो परानी रहुन्जेल सम्म खरानी को आषा नराख 
थाहाछैन मेरो अन्त्येस्टि सतहमा हुन्छ कि गहिराईमा ।। 

धेरै थोक सिकाउँदै छ अँध्यारोले पनि 
सलाईलाई सधैं ओभानो मै राख भनि ।। 

जरुरत थियो या थिएन एउटा कलम र कापी किनें 
बल्ल थाहाभयो कि भोकले औंलाहरु काम्दा रहेछन्।। 

तिमी तूफान र सूनामीको समाचार हेर्दै नयाँं टिभी.मा 
म नारायण गोपालका गीत सुन्दै थिएं पूरानो रेडियोमा।।

कति पियो होला है जमिनले पनि भन्नुस् त  
होस् हराएरै त होला एतीबिघ्न हल्लिएको पनि !!    

No comments:

Post a Comment

जिन्दगीको किताबबाट गाता लुटेको दिन थियो

झरीले चुट्यो मलाई छाता छुटेको दिन थियो  भाग्यले कुट्यो मलाई नाता टुटेको दिन थियो  हे दैव! दैव लागिस आङ्गनिमा चट्याङ्ग पारी  जिन्दगीको किताबब...