Sunday, January 24, 2016

चुलेसीमा पाइला पर्छन्, मन आत्तिएको बेला

हे!हे!हे!

चुलेसीमा पाइला पर्छन्, मन आत्तिएको बेला
टाढै बस ए! बैगुनी हो, झन मात्तिएको बेला

बैराग लाग्छ यो दुनियाँ, औंशी पुर्णिमा एउटै
बेहोशीमा नै लर्खराएं, तन झांट्टिएको बेला

रमाउंदैनन् मयूर् डांफे, कोइली किन गाउँथ्यो
बाढि पहिरो भूस्खलन, बन काट्टिएको बेला

अैन्चोपैन्चो हुने भए म, सुख सँग दुख साट्थें
निस्ठुरी सँग एकातर्फी, दिल साट्टिएको बेला !!

चुलेसीमा पाइला पर्छन्, मन आत्तिएको बेला
टाढै बस ए! बैगुनी हो, झन मात्तिएको बेला

No comments:

Post a Comment

जिन्दगीको किताबबाट गाता लुटेको दिन थियो

झरीले चुट्यो मलाई छाता छुटेको दिन थियो  भाग्यले कुट्यो मलाई नाता टुटेको दिन थियो  हे दैव! दैव लागिस आङ्गनिमा चट्याङ्ग पारी  जिन्दगीको किताबब...