Thursday, March 13, 2014

गजल



धर्ती कोरी मोती छरे, म नै दलित अरे
ढुङ्गा फोरी ज्योति छरे म नै दलित अरे

तिम्ले फेर्ने मैले फेर्ने, गाउको हावा एउटै
लग्दा चोरी आफु मरे, म नै दलित अरे

न त अक्षर चिने मैले, न त ज्ञानै पाए
फाडी खोरी गास भरे, म नै दलित अरे

विश्वाश छैन हजुर लाई चितौने नै हुँ म
तिमी गोरी  काले परे, म नै दलित अरे

अधिकार खै त मलाई शिक्षा सामन्ती कै
बाच्छु मोरी खैत बरै, म नै दलित अरे



No comments:

Post a Comment

जिन्दगीको किताबबाट गाता लुटेको दिन थियो

झरीले चुट्यो मलाई छाता छुटेको दिन थियो  भाग्यले कुट्यो मलाई नाता टुटेको दिन थियो  हे दैव! दैव लागिस आङ्गनिमा चट्याङ्ग पारी  जिन्दगीको किताबब...