Sunday, February 11, 2018

req edit

भूल त भन्यौ तर भूल्न सकिन रातभर
साँझ मै झरेँ सानु फूल्न सकिन रातभर

सजिला नै थिए हरेक माहोलहरु त्यहाँ
परन्तु त्यो माहोलमा घुल्न सकिन रातभर 

त्यो सुन्दरतामा बेहोशी रहेछु त्यसैले म
हरेक प्यालाहरुमा झूल्न सकिन रातभर

दबाएर राखें, मनका चाहनाहरु सबै
साथमा थियौ रपनि,खुल्न सकिन रातभर

स्वतन्त्र छ र थियो आफन्त सधैं सधैं 
मधुर बत्तिहरुमा डुल्न सकिन रातभर

No comments:

Post a Comment

जिन्दगीको किताबबाट गाता लुटेको दिन थियो

झरीले चुट्यो मलाई छाता छुटेको दिन थियो  भाग्यले कुट्यो मलाई नाता टुटेको दिन थियो  हे दैव! दैव लागिस आङ्गनिमा चट्याङ्ग पारी  जिन्दगीको किताबब...