चाहिएन मलाई,, झुटा अभिवादन
निहुरीन्न मेरो यो शीर ढोग पठाउँछन् ,,,
भो भो पर्दैन भन्छु भोक पठाउँछन् ,,,
अनुमति बिनाका,, तोक पठाउँछन् ,,,
आखिर किन अनेक शोक पठाउँछन् ,,,
कबिता,गजल,गित, कबिता, हाइकु, बसी बियाँलो, तान्काहरुको सँगालो साथै केही अङ्रेजी र स्पेनिस भाषाका साहित्यिक रचनाहरु पनि,एक्लो पनको साथी अबस्य
म त भन्छु मौनता नै, प्रेमका बाध्यतामा थिए
सायद त्यो प्रेम नै थियो!
नजर भुइँमा थिए, बुढी औंलाले जमिन कोतर्दै
मीठा नजानिंदा आभाष, थोरै मादकतामा थिए
सायद त्यो प्रेम नै थियो!
अभिवादन सङ्गै मुस्कान, स्वागत गर्ने नयनहरु
हार्दिकता जे जति थिए, ती सौहाद्रतामा थिए
सायद त्यो प्रेम नै थियो!
उनका ती ईशाराका बात, यो अबुझले बुझेन
बुझोस'नि कसोरी, सब नयनका नग्नतामा थिए
पश्चताप सिवाय केही छैन, रोएर हाँस्नु बाहेक
खोजेको कामुकता थिए, सारा भावुकतामा थिए
सायद त्यो प्रेम नै थियो!
छाती पोल्छ भत-भती, साह्रै भयो गाह्रो लौन
कता खोज्नु पानी अब, कता खोज्नु धारो लौन!!
झार्न खोज्छु निशाना चुक्छ, घरीघरी बल पुग्दैन
खुशी जस्तै देखिन्छन् है, त्यो टाढाको तारो लौन!!
हत्केलामा रेखै छैनन् रे, ज्योतिषेले टाउको ठोक्छ
भागमा छ उध्रेको डोको, भाग्य आफ्नो थारो लौन!!
कस्को गर्नु विश्वाश पनि, छायाले त साथ छोड्छ
छरी दिन्छन् आफन्त'ले, यी आँखामा छारो लौन !!
कति हतार हुन्छ यीनलाई, घाट पुगी फर्कनलाई
मर्या छैन भन्छु तै'नि, खोज्न थाले घारो लौन !!
कस्तो बन्ला स्वाद आँसुको, नशासङै फेटुँ हुन्छ
जिन्दगीका यी मृगतृष्णा आज अहिल्यै मेटुँ हुन्छ
थकान भन्दा बितृष्णा धेरै, जहिँ तहिँ लेटुँ हुन्छ
बिपनीमा त्यो एेना समेत, पर्दा हाल्छ मेरा सामु
तंछाड-मछाड् सपनीमा, कसलाई कहाँ भेटुँ हुन्छ
मायाकै अभाव हुन्छ, यो आफन्तका कोही छैनन्
पाए कतै ́धारिला चक्कुछुरी,आफ्नै गला रेटुँ हुन्छ
टाउको माथिको धारिलो तरवार भो, यो जिन्दगी साथी
जस्तोसुकै गठबन्धन गरी ढाल्न खोज्छन्, मेरा प्रतिपक्ष
अल्पमत कै जस्तो पो सरकार भो, यो जिन्दगी साथी
डुब्न थालेँ म नशामा, डुब्न थाले किनारमा ती नाउहरु
गहिराई बिनाको कस्तो मझधार भो, यो जिन्दगी साथी
सधैंको तनाब सधैंको अभावहरु, कतिन्जेल चल्ने होके
कहिले भन्न् पाईला कि दमदार भो, यो जिन्दगी साथी
हर भाव वजन सहित मुकम्मल रहिछौ तिमी !!
हर तस्बिरमा 'अदा', चिरिच्याट्ट पोशाकमा
ठूला गाजलुनयन निकै चन्चल रहिछौ तिमी !!
गूलाबी ओठ कोमल गाला, मन्द मुस्कानमा
ठोस् पो छ्यौकि भनेको तरल तहिछौ तिमी !!
आहा! छोड्दा लामा केशराशी झनै सुहाउने
त्यो रूप भन्दापनि धेरै असल रहिछौ तिमी !!
मान्छेहरु बेकारमा तिम्रा कुरा काट्दा रहेछन्
दुनियाँले भनेका भन्दा त सरल रहिछौ तिमी !!
सपना भरी थियौ, यादबाट हटाउनै सकिन
र पनि कैयौं रातहरु, मैले कटाउनै सकिन!!
अझै बुझ्न् सकिन, जिन्दगी हिसाब भन्थे
योगफल बढ्दै गए, कत्ति घटाउनै सकिन !!
भन्थ्यौ आँखाहरु झिल हुन्, मन महासागर
ती परेलीका डीलसम्म पनि, अटाउन सकिन !!
एस्तो लाग्छ, जिन्दगी हिजोआज जडौरी भो
जति नै लतारे पनि, खै'त फटाउनै सकिन!!
के गर्नु भेटें भेट्न त, पस्चतापको ढ्याङ्ग्रो
लखेट्थें यादका भूतहरु,अहँ ठटाउनै सकिन!!
झरीले चुट्यो मलाई छाता छुटेको दिन थियो भाग्यले कुट्यो मलाई नाता टुटेको दिन थियो हे दैव! दैव लागिस आङ्गनिमा चट्याङ्ग पारी जिन्दगीको किताबब...