गजल १२२ं * ४

दुखेको छ छाती, नसोधे मलाई
हराएं म साथी, नखोजे मलाई

लुकेको छ पीडा, र बेथा मुटूमा
हवामा म उड्छु, नजोखे मलाई

निसाना चुकाएँ, बिराएँ ति बाटा
भुलेको छु मूल्य, नतोके मलाई

म आफैं छु भारी, जमाना म सँगै
कसैले गुनासो, नपोखे मलाई

म हिंड्छु किनारा, नदीका तिरैमा
र डुब्छु म त्यहीं, नरोके मलाई