Thursday, May 8, 2014

गजल: फुकी मन्छाइ दिउला

तिमी हिंड्ने गोरेटोमा, काडा पन्छाइ दिउला 
लागोभाओ लाग्न सक्ला फुकी मन्छाइ दिउला

हात देउ साथ देउ थामी राख्छु जुनी जुनी 
चर्कदा नि दर्कदा नि छाता भै छाइ दिउला

त्यो मुहारको गीत लेख्छु गजल पनि लेख्छु
सुनी राख्ने तिमी, साँझ बिहान गाइ´दिउला

ओई! भन्दा होइ! भन, पाए भने छाया सरी
निभ्ने छैन दियो, ज्योति बनी सल्काइ दिउला

शुशेली ले बोलाउला , ईशारा ले बोलाउला
बुझिनौ भने अझै, आँखा यी झिम्काइ दिउला

No comments:

Post a Comment

जिन्दगीको किताबबाट गाता लुटेको दिन थियो

झरीले चुट्यो मलाई छाता छुटेको दिन थियो  भाग्यले कुट्यो मलाई नाता टुटेको दिन थियो  हे दैव! दैव लागिस आङ्गनिमा चट्याङ्ग पारी  जिन्दगीको किताबब...