Monday, April 13, 2015

रहेछ

चर्कने छाती, मन दुख्दो रहेछ
नयन भित्रै, आँशु सुक्दो रहेछ

देखाउँछु भन्छु, चर्किएका चिरा
दुनियाँ सामु, पिडा लुक्दो रहेछ

दिन्न म दोश, पुर्पुरो यो अभागी
हुने लाई सब्, थोक पुग्दो रहेछ

तथानाम् गाली, सत्तोसराप् गरेनी
उस्को सामुन्ने, शिर झुक्दो रहेछ

No comments:

Post a Comment

जिन्दगीको किताबबाट गाता लुटेको दिन थियो

झरीले चुट्यो मलाई छाता छुटेको दिन थियो  भाग्यले कुट्यो मलाई नाता टुटेको दिन थियो  हे दैव! दैव लागिस आङ्गनिमा चट्याङ्ग पारी  जिन्दगीको किताबब...