Tuesday, April 28, 2015

EQ


बैशाख १५,२०७२ मंगलबार

जानेले त देखेनन् बरु, म जिउंदो ले, के के देख्न पर्दैछ यहाँ
आहत छ राहत छैन, लौन भगवान, के के लेख्न पर्दैछ यहाँ
मृत्‍यु कठिन हुन्छ, कठोर हुन्छ भन्थे, महशुस हुँदैछ आँफैलाई
देउताको शहर थियो,पाटिपौवामा जहाँं, के के टेक्न पर्दैछ यहाँ ,,FB posted
--------------
धुवाँधुवाँ छ शहर, चिता रुँदैछ यहाँ
सुनेर भित्री कहर, पिता रुँदैछ यहाँ
धर्मको लेखा होकि,कर्मको रेखा हो यो
देखेर हरेक प्रहर्, गिता रुँदैछ यहाँ
- आफन्त
-----------------
नचर्किएका भित्ता छैनन्, नरोएका चिता पनि
हिमालय´को काखमा नै, रोयो आज गिता पनि
----------------
न कुनै सरकार आए न कुनै सरोकार आए
आए त केवल मनकारी यिनै परोपकार आए

सग्लाहरु, ढल्किएका छन्
छाती त्यसै सल्किएका छन्

धुलो धुवाँ र चित्कारले आज
गाउँ बस्ती छचल्किएका छन्

अबिबेकी, जिउँदा मुर्कुट्टाहरु
अझै लुट्न पल्किएका छन्

मेरो क्षतबिक्षत जन्म-भूमी सँगै
सबैका मनमुटु गल्किएका छन्

मल्हम नपाएका घाऊहरु कैयौं
कन्क्रिट मुनी बल्किएका छन्
--------------
18 baishakh dedication to SONIT AWAL 4/5 months babu
हेर मैले संसार जितेको छु हार नखाउ है
त्यो मृत्‍युलाई पछारेको छु हार नखाउ है
जिस्कायो हिजो मृत्‍युले भगाएं देख्यौ नी
पापीकाल पनि लतारेको छु हार नखाउ है




---
comments on Khagendra Sangraula´s article: 

¨कङाल बस्तिमा चन्डाल सर्दार

खै लेखें भनेका होलान यो बरीस्ठेले? साथीहरुको ज्याकेट च्यातियो भन्दैछन् जाउ खोज्न ति भग्नाबेसहरुमा ज्याकेट होइनन् सुनका घडी भेट्नेछौ। हुन त तिमी जस्ता नास्तिकलाई के भन्नु खै? सबैलाई सर्बबिदितै छ सरकार निकम्मा भयो, निर्देशन् भएन, सरकारले गर्नुपर्ने अत्याबस्यक कुनै काम गर्न सकिरहेको छैन,आदी इत्यादी भन्दैमा परोपकारमा बढाउनु पर्ने हातहरु गोजिमा राखेर बालुटार जाने? बिध्वान लाग्थ्यो बिचरावान लाग्थ्यो तर तिमी त सांच्चै नै मुर्कुटाहरुको नाइके पो निस्कियौ।के को राष्ट्रिय सरकार जुन सरकार जसरी बने पनि उही अनुहारहरु दोहोरिने नै हुन जो ०४७ सालदेखी शक्ती र कुर्चीको वरपर झिङ्गा भन्किए झै भन्किरहेका छन्। घेरेर होइन त्रिपाल बेरेर एउटा बस्ने जोहो गरेको भए वा वा कमाउथ्यौ तर आजको तिम्रो पारा सही अर्थमा भन्नेहो भने ¨कङाल बस्तिमा चन्डाल सर्दार¨भने जस्तो भयो। प्रार्थना गर,मैन बत्ती बाल त्यो पनि सक्दैनौ भने कथित भडुवाहरुको जुलुश निकाल्ने काम नगर।


No comments:

Post a Comment

जिन्दगीको किताबबाट गाता लुटेको दिन थियो

झरीले चुट्यो मलाई छाता छुटेको दिन थियो  भाग्यले कुट्यो मलाई नाता टुटेको दिन थियो  हे दैव! दैव लागिस आङ्गनिमा चट्याङ्ग पारी  जिन्दगीको किताबब...