Wednesday, April 15, 2015

जननी जन्मभूमिश्च

स्वदेशको बाटो भुले पनि, माटो नभुलौं
पुरानो घाऊ दुख्न सक्छ, खाटो नभुलौं

नभन बिर्सि सकें, बाल´सखी सङ्गिहरु
हुर्की बढी खेलेका गाउँले, पाटो नभुलौं

जननी जन्मभूमिश्च स्वर्गादपि गरीयसी
अपूर्ण रहे पनि जन्मको, साटो नभुलौं

हिमाल´ले लोभ्याउंछ, सगरमाथा शिर
उकाली´मा टेकेका तिनै, भाटो नभुलौं

बिझाउन्न घांटी, झिनुवा बासमतीले तर
यो भिरपाखामा पौरखीका, आटो नभुलौं

बैशाख २ ,२०७२ बुधवार 

No comments:

Post a Comment

जिन्दगीको किताबबाट गाता लुटेको दिन थियो

झरीले चुट्यो मलाई छाता छुटेको दिन थियो  भाग्यले कुट्यो मलाई नाता टुटेको दिन थियो  हे दैव! दैव लागिस आङ्गनिमा चट्याङ्ग पारी  जिन्दगीको किताबब...