Tuesday, April 28, 2015

पाप मोचन

अधर्मले थेगेन समाज आज
भन्दै थियो कबि
धर्म नबेच, पछुताउनु पर्ला
र धर्ममा आफु पनि नबेचिए,
देख्यौ नि,भोग्यौ नि
जो देखिदैन आउदो रहेछ
सोरेर लाने पनि त रहेछ,
प्रक्रितीलाई मात्र के दोश,
पन्छीन खोज्दै थियौ
धर्म, अस्तित्व, आस्था,
विश्वाश देखि टाढा
आज आँफै लखेटिंदै छौ
लखेट्दै छ तिनै भुतले
बर्तमानमा,

कबिता त अक्षरहरु हुन
स्वभाविक लाग्छ
आङ्गनका बिस्कुन जस्तै
आखिर बिस्कुन पनि त आहारा नै हुन्
किन बुझ्दैन मान्छे?
लेखिएका थिए कैयौं कबिताहरु
धर्म नबेच भन्दै,
माध्यम बनायौ राजनीतिको,
अनि कुर्लियौ
कबिहरु कागजमा सिमित हुन्छन्
उनिहरु त पागल हुन
अक्षरहरुकै खेती गर्छन्
तर
कबि कहिल्यै कागजमा सिमित रहेन
रहेका पनि छैनन्
हो उ किसानी गर्छ
हो उ पागल पनि हो
सत्य यथार्थ ओकल्ने पागल नै हुन,,

प्रसङ्गले बाटो बिरायो यहाँ
धर्म अफिम हो भन्दै
धावा बोल्यौ,
आज गौ दान गरेर
पाप मोचन गर्दै छौ!!

15/01/2072
Tuesday 

No comments:

Post a Comment

जिन्दगीको किताबबाट गाता लुटेको दिन थियो

झरीले चुट्यो मलाई छाता छुटेको दिन थियो  भाग्यले कुट्यो मलाई नाता टुटेको दिन थियो  हे दैव! दैव लागिस आङ्गनिमा चट्याङ्ग पारी  जिन्दगीको किताबब...