Tuesday, April 28, 2015

मृत्‍यु जितेर फर्कदै EQ


२०७२ बैशाख १५ मंगलवार
--------------
तिमी रुंदा म रुनेछु भन्नेहरु
आज मलाई नै छोड्दै छन्
शोक बाट नब्युंझंदै
सुकसुकाउंदै छु म,
गुनासो छैन मलाई
एक्लो छैन म,
समयको चक्रपातले छोडेका
इंटा ढुङ्गा पत्थर छाती भरी छन,
दुखेसो छ त केवल,
केही दिन बसेर गए पनि त हुन्थ्यो
छाती भरी लागेका रगतका टाटा,
पुछेर गए पनि त हुन्थ्यो
कम्मर तल अझै च्यापिएका
बिम र चौकोस हटाएर गएपनि त हुन्थ्यो
मुटु माथिका अझै कैयौं खिलहरु
निकाल्नु थियो,
झनै दुखित छु आज
तिम्रा लस्कर देख्दा,
कोही आर्यघाट धुवांउँदै
कोही बुङ्मती,बिष्णुमतीका किनार धुवांउंदै
कोही खै कसरी पो छोड्दै छन्
माफ गर मलाई,
अफसोच छ मलाई
कि उनिहरुलाई चार कांध दिन सकिन,

आज त नाडी चलेकाहरु पनि
चार भन्ज्याङ्ग काटेर जाँदै छौ है?

के भन्नु हुन त,
मैले थेग्न नसकेर पनि हो,
न आज रात काट्ने छत्
न प्यास मेट्ने पानी नै छ
मेरा आङ्गनमा,

जाओ जाओ
बिदाईको हात हल्लाउन पनि त सक्दिन
तर पर्खेर बस्ने छु छिट्टै,
तिमीहरुले मलाई मलहम नलगाए पनि
तिमीहरुको बाँकी रहेका सपनाको लागि
म हरपल तिम्रो साथ रहने छु,
फर्केर आओ छिट्टै,
तिमिहरुको गास बास को ब्यबस्था गर्ने छु छिट्टै,
मेरा गहिरा घाउहरु आएर पुर्ने कोशीस गर,

मतलबी भन्दिन म,
यसपाली तिमीहरुलाई  
छरिएका तिम्रा अाफन्तिहरु
बाटो हेरेर बसेका छन,
कि तिमी मृत्‍यु जितेर फर्कदै छौ आज
मेरो घर आङ्गनबाट !!

No comments:

Post a Comment

जिन्दगीको किताबबाट गाता लुटेको दिन थियो

झरीले चुट्यो मलाई छाता छुटेको दिन थियो  भाग्यले कुट्यो मलाई नाता टुटेको दिन थियो  हे दैव! दैव लागिस आङ्गनिमा चट्याङ्ग पारी  जिन्दगीको किताबब...