Friday, March 4, 2016

मुस्कान खोज्दा

उनको ओठमा मुस्कान खोज्दा 
आफ्नै चेहेराको लाली हराएछ 

फर्केर खोजिन दोबाटोमा खैर 
कानको गुलाबी बाली हराएछ 

नखोजेका होईनन् फक्रन फूल 
कोपिला सङ्गै पो डाली हराएछ 

उंडेछ नूर मुहारका रोषनी खै 
मृगी नयन बाट काली हराएछ 

मन्दिर अघि उभिएकी उनैको 
आजफेरी पूजाको थाली हराएछ 

No comments:

Post a Comment

जिन्दगीको किताबबाट गाता लुटेको दिन थियो

झरीले चुट्यो मलाई छाता छुटेको दिन थियो  भाग्यले कुट्यो मलाई नाता टुटेको दिन थियो  हे दैव! दैव लागिस आङ्गनिमा चट्याङ्ग पारी  जिन्दगीको किताबब...