नग्नता माथिका बिजेताहरु

Kalpana Paudel Acharya 

नग्नता माथिका बिजेताहरु

उन्मादमा छन्
आगो पिएर धुवाँ ओकल्नेहरु
खरानी डकार्दै
नारी समानताका नारामा
'जिन्दाबाद'

अब सोच्नुस् ,,

कथित जिउंदो 'म'
म माथि नठोसिएका होइनन्
बिंडी र चुरोटका ठुटाहरु
कहिले घांटी त कहिले
कोमल जांगहरुमा,
त्यसैले आज म अचम्म मान्दिन
कि निर्जिब निर्बस्त्र
एेस्ट्रे नामक अलंकारमा।
निभाउँदै छन् पुरुष
आफ्नै अहंकार
सायद,
सोच्दै होलान् कि कुनै ठुलो युद्ध नै जित्यौं भनेर।
खै के सोच्यो कालिगढले
अनि के सोच्दैछन्
'धुम्रकेतुहरुले'।
कालिमाटी पनि लजाइ होली
तर किन
लजाएनन् कालिगढका औँलाहरु?उठान सोचनिय छन्।
र औचित्यहिन पनि।
यही हो २१औं सताब्दिको
जेन्डर - डिस्क्रिमिनेसन,
लिङिय बिभेद
पक्षपात, जे भने पनि
जतै नै औंला ठड्याए पनि
नारी समानता र हकको लागि
तिनै औंलाहरु हुन्
बिंडी र चुरोटका खिल्ली समाउंदै
सडकका नग्नता माथि खिल्ली उंडाउनेहरु।
अनि बिबस छ त्यही नग्न नारी
यो पुरुष प्रधान समाजमा।।

अस्तु
-------
(तस्बिर फेसबुक: सारीका श्री)
- कल्पना आचार्य पौडेल
रामपुर चितवन

राजनिती

सिद्दान्त त हैन, कुर्चि भो राजनिती
नगद् नारायण, फुर्ति भो राजनिती

बिचारका द्वन्द, भन्दा पाखुरीका बलमा  
'बिरासत भित्र', घुर्कि भो राजनीति !!

भागबण्डामा सधैं, अल्झिएको देख्दादेख्दै
मानो पाथी खोज्थे, थुर्पि भो राजनीति,,

आस्था र विश्वाश, टुट्ने भो लोकतन्त्रमा  
मन मुटु कोक्याउने, सुर्ति भो राजनीति

न भाद् गाउँले टोपी, न दौरा सुरुवाल
ज्यान माराहरु कै, भर्ति भो राजनीति 

धुवाँमा सब थोक देख्छ मान्छे

धुवाँमा सब थोक देख्छ मान्छे
आबेगमा त झोक देख्छ मान्छे

क्षणभरको खुशीमा रमाउंदै तान्छ
सम्झायो भने जोक देख्छ मान्छे

अघाउन्न कहिल्यै प्यास हो भन्छ
कतै जवानीको भोक देख्छ मान्छे

सुन्दैन अर्ति चिन्दैन ओखती
उपदेश हैन टोक देख्छ मान्छे

ब्युँझन्छ तब जब गाडी छुट्छ
अनी मात्र त शोक देख्छ मान्छे

चाहन्छु

हिजोआज गुमनाम हुन चाहन्छु

मदहोशी एक जाम हुन चाहन्छु !

आखिर्‍ केनै छ सादगीमा साथी
दुनियाँ'मा बदनाम हुन चाहन्छु !

गलहत्तिएं म मन्दिर बाट हिजो
साराले पूजने धाम हुन चाहन्छु !

न बनबास सकियो न सीता चोखीन्
रावण् त धेरै भए,, राम हुन चाहन्छु !

बेरोजगारीले आक्रान्त छ मान्छे
सजिलै भेटिने काम हुन चाहन्छु  

गीत

बटुलेर टालाटुली, तिमी संगै खेल्छु म त
तिमी पोल मिठा रोटी, आँटो पिठो बेल्छु म त

जंघारमा हात देउ, लामो यात्रा संगै काटौं
तिम्रो साथ पाएँ भने, जे आए'नी झेल्छु म त

जिन्दगीको डोर यहाँ, घन'घोर छ भन्छन्
पहाड नै ठोक्के पनि, ह्याकुलाले पेल्छु म त

सुनामी रोक्छ् परेलाले, बादल हट्छ नजरमा
हावाहुरी आँधि तुफान्, हत्केलाले ठेल्छु म त

ईशाराले बोलाउँछु, दौडी आउ है मेरो सानु
फुस्किएर भाग्न खोजे, अङ्गलोले जेल्छु म त

बटुलेर टालाटुली, तिमी संगै खेल्छु म त
तिमी पोल मिठा रोटी, आँटो पिठो बेल्छु म त !!!!!

जय होस्

नसोचेको भयो,
र हुँदैछ आज पनि,
'लोकतन्त्र'को अभ्यास,
हो नि अभ्यास लोकतन्त्रको
जङ्गल, भिड र सदरमुकाम र
सदरमुकाम, भिड र शिंह दरबार।
लोकले जानेबुझेको परिभाषा यही नै हो।
सायद, पादुर्भाब गतिलो भएन वा अभियन्ताहरु
प्रजान्तान्त्रिक दायित्व बोध कमजोर भएर त
पक्कै होइन किन कि कथित निर्बाचित
पधाधिकारीहरुकै बाहुल्य छ देशमा
जनता खुला स्वतन्त्र छौं भन्छन्
आकाश मुनि यो भन्दा बढी
अर्को स्वतन्त्रता हुन्छ र?
सोध्छन् मलाई तर
नाजवाफ छु म।
लोक जांदैछ
कहाँ?
पहुंच उसैको छ
पुरातनबादी र शक्तिका पूजारीहरुको
न प्रजातन्त्रको काफल पाक्यो कुनै बषन्तमा
न कुनै कोइलिले नै गायो हाम्रो स्वतन्त्रताको गीत
नगर बढे शहर बढे, सिमाना पनि बढे दक्षिण तिर नै
परन्तु लोकतन्त्रको टसमस देखिएन कतै, हो बढेका भने पक्कै हुन्
मन्त्रालय र मन्त्रिहरु,गाडी बढेकै हुन, सडकमा लावा लस्कर बढेकै हुन्
न कर्णालीमा नुन पुग्यो न राजाधानीकी बहिनी सिन्धुपाल्चोकमा त्रिपाल नै पुग्यो
तुशारोले लोकतन्त्रको कबिता बाचन गरिरह्यो, शिंहदरबार भने न्याना कम्मलका गीत बजाउंदै,
हो। ठोकुवा गर्छु म आज, यो नै लोकतन्त्रको अभ्यास हो। नयाँ नेपालमा हाम्रो।
प्रधानमन्त्री देशको हुन कहिल्यै सकेनन् चाहे प्रजातान्त्रिक हुन या लिबेराल!!
जय होस्

एेनामा देख्छु, जवानी छचल्किए!

(Art of Pablo Picasso)

---------------------------------
लेख्दैछु मेरा, कहानी छचल्किए
एेनामा देख्छु, जवानी छचल्किए!

रात बित्दैछन्, सधैं अङ्गडाईमा
त्यसैले मेरा, बिहानी छचल्किए!

पदचाप् सुन्छु, आएकी कोही भनी
भित्तामा उस्का, निशानी छचल्किए!

बिगत हाम्रा, फक्रेका ति लालिमा
यात्रा उस्तै थे, सुहानी छचल्किए!

भावना मेरा, सुख दु:खका साथी
पोखीए शब्द, रूमानी छचल्किए !

गजल समकालिन साहित्य प्रतिष्ठानमा प्रकाषित

खोलिनेछन् बिस्तारै, छिमेकीका पोकाहरु 

भेटिनेछन् कतिचले, सिमानामा खोकाहरु 

बोक्सी आँफै धामी आँफै, निको पारे रोग 

पिल्सिरा'छन् अझै ,६ महिनाका फोकाहरु 

माउ खानेले चल्ला, चल्ला खानेले माउ 

पिरलाग्छ बढ्नेहुन्, कि दक्षिणका ढोकाहरु   

भोकालाई खिर भयो, सौहाद्रताका हात आज 

जुग जुग टिके हुन्थ्यो, सम्मानका झोकाहरु  

कतिल्याए बरिस्ठले, चिची'सँग पापा हिजो 

अघिपछी टन्नै थिए, ति सवारीमा भोकाहरु

अभागी जिन्दगीमा!

Kalpana Paudel Achar 

Facebook status

??

जाउँ पो कहाँ, भागी जिन्दगीमा
बांच्नुनै त छ, मागी जिन्दगीमा!

सबै'लाई आफ्नो, मित्र नै ठान्थें
धेरै पो निस्के, बागी जिन्दगीमा!

ओझेल र पानी, घाम छाया जस्तै
कमजोर देख्नथालें, धागी* जिन्दगीमा!

पुर्णिमामा आज खग्रास् लागे जस्तो
यस्तैयस्तै त छ, दागी जिन्दगीमा!

फ्याकुं कहाँ फ्याकुं, प्यारो लाग्छ
खै केछ केछ, अभागी जिन्दगीमा!
---------------

धागी:सुइरी,मसिनी,धागोको सानो रूप

को बदनाम छैन

बताउ यहाँ,, को बदनाम छैन

मान्छे नपुगेको कुनै धाम छैन?

चाहना मान्छेको बाल्मिकी बन्ने
र पनि कसैको मुखमा राम छैन!

अंध्यारो मन चुक घोप्टे जस्तो
उज्यालो त छ यहाँ घाम छैन !

अडिएकै छ दुनियाँ देख्नेहरु छन्
कसरी अडियो बलियो थाम छैन!

दुख्योदुख्यो भन्छन् छाती सब
देखिन्नन् घाऊ निल डाम छैन!

भएन खै गजल, दमदारको अब

देख्दिन म सपना, दरबारको अब 

केबल खांचो एक, घरबारको अब!

छिमेक असती गिद्धे नजर उस्को 

लाग्दैन डर साथी, तरबारको अब !

राजधानिमै हरायो गाउँबस्ती पुग्दैन 

छैन केही भरोषा, सरकारको अब !

निडर छन् 'कल्पना' देख्छु सपना 

विश्वाश छ केबल, गजबारको अब!

भेट्नेछु नाउ भेट्नेछु ती सँगी सारा 

पुग्नेछु छाल सँगै, मझधारमा अब

बहरमा छैनन, रदिफ काफिया खै ??

भएन खै गजल, दमदारको अब !!!

required edit

खै! बेमौसमको झरी लाग्छ
झरिमा भिजेको चरी लाग्छ

जिन्दगी यस्तै रै'छ दोस्तों
यै काँचो केराको घरी लाग्छ

खाली खाली सुन्य छ संसार
उल्टो नै पिंधको भरी लाग्छ

बज्दैन मादल किन हो कुन्नी
घिन्ताङ् झरेको खरी लाग्छ

मुँगा मोती निलम हैन जीवन
सारी किनारको जरी लाग्छ

बिजाउंछ बिछ्छौना कोमल भए नि
जमिनमा फिंजाको दरी लाग्छ 

Required edit

यहि मौसम बेईमान हो कि, मन थाहा छैन
दिल्'दिमाग बिचको अन्तर, झन थाहा छैन !!

दुखेको छ छाती मेरो, चस्कन्छ राती धेरै
त्यही मायालुको मार होकि, घन थाहा छैन !!

यादहरुले बोलाए जस्तो, लाग्न थाल्यो एकान्तमा
वारी खोला सुसाएको हो कि पारी, बन थाहा छैन !!

ईशाराको सहारामा, बांच्छौं ' मर्छौं भन्ने गर्थे
त्यो पिरतीले रूप खोज्छ कि, धन थाहा छैन !!

देखावटी भयो संसार, माथिमाथि सतहमा
गहिराईमा माया छ कि , तन थाहा छैन !!

तिम्रा नजर

कति पारीला छन् ति तिम्रा नजर
अनि धारीला छन् ति तिम्रा नजर

जाँदैन ध्यान अन्त धरोधर्म सानु
अति खारीला छन् ति तिम्रा नजर

लाग्दैन हिजोआज निन्द्रा र भोक
साह्रै आडीला छन् ति तिम्रा नजर

झपक तिम्रा परेलीमा लुक्न चाहें
उ'ति टारीला छन् ति तिम्रा नजर

थिच्छ छाती यो मन सधैं सधैं नै
कति भारीला छन् ति तिम्रा नजर 

दिल्ली बहिरो, काठमाडौं लाटो हुन्छ कि

Kalpana Paudel Acharya

दिल्ली बहिरो, काठमाडौं लाटो हुन्छ कि 

छिमेकी गुइँठे, असाध्यै बाठो हुन्छ कि!

चामल हो लैजा'लैजा त, भन्छन होला 

भोलि कतै, पोकोखोल्दा आँटो हुन्छ कि!

भएन हिसाबकिताब, बगिरहे ती नदिहरु 

सिर्फ त्यो ५० मेघावार्ड, साटो हुन्छ कि!

हात्ती आयो हाती आयो, फुस्सा नहोस् है 

सुध्रियोस सम्बन्ध, अझै फाटो हुन्छ कि!

दिल्ली दुर हें, तो कलकत्ता बहुत दुर हें 

र राजकिय भ्रमण, अर्कै पाटो हुन्छ कि ! 

----

@आशाबादी हुनु नै नेपालीको गुण हो!

Like

CommentShare

टेक्न पाए कालापत्थर हजुर, जाने छैन जून

चित्र कला सार्थक मित्र लालकाजी लामा 

(अाफ्नै मात्रृभूमि ! जल रंगमा,फेसबुक बाट)

हिमचुलीको पानी मिठो, चौंरी गाईको ऊन

शेर्पा दाईको बोलीराम्रो, हाम्रै तुङनाको धून

बिहानीमा हिमाल हाँस्छ, छर्दै सुनौला लाली
कस्लाई मन लाग्दैन होला, लालीगुराँश छुन

मुक्तिनाथ बेणीधाम, ती दुध पोखरी गोरखा
टेक्न पाए कालापत्थर हजुर, जाने छैन जून

डाँफे नाच्ने मनाङ हाम्रै, मजुर नाच्ने तराई  
फाफर रोटी गुन्द्रुक अनि, सुनकोशीका सुन

प्रकृतिले रङ्याएको, सुना-खरी फुल्ने पाखा
एक्लिएका न्याउली पनि, भुल्छन् यहाँ रून

अहा! कमलले, झिलमा राज गरे

नजरमा बस्नेले,,, दिलमा राज गरे
झस्कन्छ अझै यो, खिलमा राज गरे

उडायो सपना, क्यालेन्डरका पन्ना झै
कठै यी यादहरु,,, किलमा राज गरे

दिनेलाई के थाहा, ब्यथा केहो भनेर
नुनीला पानीले, डिलमा राज गरे


आकाश जत्रो फराकीलो छाती छ भन्थे
त्यही निस्ठुरी आज्, तिलमा राज गरे

गुलाब गुलाब, गुलाब कै चर्चा छ
अहा! कमलले, झिलमा राज गरे

कि अचानो, कि दापमा खोज्नु मलाई

कि अचानो, कि दापमा खोज्नु मलाई
चौतर्फी बाट त्यै चापमा खोज्नु मलाई

नखोज्नु ब्यर्थै ती स्वतन्त्रताका पंखहरु
दबिएको छु, कर कापमा खोज्नु मलाई

चोखो छ दुनियाँ दुधले नुहाएकाहरु छन्
बदनामी गल्लीका छापमा खोज्नु मलाई

फूल्दैन फूल, बगर बालुवामा कहिल्यै
दब'दबे गढुवा, ढापमा खोज्नु मलाई

मन्दिर चर्च, मस्जिद, गुम्बा नधाउ  
धर्ममा पाउन्नौ, पापमा खोज्नु मलाई 

चाहिएन गुलाब सानु, ओइलाएर जान्छ

Kalpana Paudel Acharya

Yesterday at 11:47am

गीत 

---

चाहिएन गुलाब सानु, ओइलाएर जान्छ
पत्र पत्र खस्दै, त्यो त मुर्झाएर जान्छ !!

दिनेभए देउ सानु, अजम्बरी साथ तिम्रो
हाम्रो "माया", दुबो झैँ मौलाएर जान्छ !!

फूल देउ चैते दशैमा माघमा देउ घुम्टो
तिम्रा अघि मेरा नजर लोलाएर जान्छ !!

चकलेट हैन, डाली भरी चोखोमाया देउ
जिन्दगी त तस्बिर हेरी टोलाएर जान्छ !!

गुन्यु र पटुकीमा सजिन्छु तिम्रा लागि
बषन्तका ती कोइलीले बोलाएर जान्छ !!

(मसिहीका पर्ब हाम्ले मनाउनु छैन अब
यस्तै हो भने सँस्कृती, बौलाएर जान्छ!!)

**(अन्तिम दुई लाइन मैले कुनै पूर्वग्राही बिना मनमा लागेको र देखेको मनको भावना ब्यक्त गरेको मात्र हो! कसैको भावनामा ठेस लाग्छ भने अहिले नै माफि मांगे )

तस्बिर:गुगल!

बाँकी! त्यहाँ सब थोक हुनेछ

हवसका पूजारी प्रेमी हुन्छन्
भने, त्यहाँ प्रेम भोक हुनेछ 

विश्वाश भरोशा मिलन हुँदैन

बाँकी! त्यहाँ सब थोक हुनेछ 

उठ्दैन सूनामी बिना कम्प त
टिक्दैन माया एक झोक हुनेछ

डस्नेछन् गुलाब कै कांडाहरुले
नओइलाउँदै गूलाब शोक हुनेछ

स्वतन्त्र छन् पंक्षि आकाशमा
जमीनमा सधैं रोकतोक हुनेछ

सम्हाल आज बेफिक्री पाइलाहरु
नत्र सामुन्ने अंकुश नोक हुनेछ

नखेल कसैको मन भावना सँग
यही आफ्नो सुन्दर लोक हुनेछ !!

हवसका पूजारी प्रेमी हुन्छन्
भने, त्यहाँ प्रेम भोक हुनेछ

विश्वाश भरोशा मिलन हुँदैन
बाँकी! त्यहाँ सब थोक हुनेछ

धराप हुँदैछ माया

भरोसाको थाम बिना,,, धराप हुँदैछ माया
मोह भोक असन्तुस्टीको, सराप हुँदैछ माया

मुटु बेच्छन् तराजुमा मोल के हो थाहा छैन
हेर्नु सडकपेटी दोबाटोको अलाप हुँदैछ माया

बांच्ने आधार हुनेगर्थ्यो,, मायालुका यादहरु
कुना'काप्चा खन्डहरमा, सखाप हुँदैछ माया

ईशारामा बात हुन्थ्यो कबितामा प्रेम फुल्थ्यो
नजान्नाले प्रेमगीत आज, खराब हुँदैछ माया

शुशेलीमा बग्ने प्रित ओठहुँदै नजरमा बस्थ्यो
बाहिर जलप, भित्र खोक्रो नकाप हुँदैछ माया 

गुलाब होइन, कम्मल बांडे हुन्थ्यो

Kalpana Paudel Acharya

गुलाब होइन, कम्मल बांडे हुन्थ्यो
भोकमा खाने, अम्मल बांडे हुन्थ्यो !

फुटे कुर्कुच्चा चरचरी ठिग्रो धुलोले
बांड्ने नै भए, चप्पल बांडे हुन्थ्यो !

चाहिन्न महल, र चौरासी ब्यन्जन
हाइफाइ हैन, सिम्पल बांडे हुन्थ्यो !

नदेखाउ खोक्रो आडम्बर दुनियाँको
आफ्नै अनुहार सक्कल बांडे हुन्थ्यो !

अलिकती आगो, अलिकती न्यानो
सधैं कामलाग्ने अब्बल बांडे हुन्थ्यो !

(प्रणय दिवसको लागि नेपालमा लाखौंको गुलाब भित्रिदै छ - समाचार)

Like

Like

Love

Haha

Wow

Sad

Angry

Comment

Ruby Acharya, Sh

409Shree Bhakta Paudel, Sharada Paudel, Bharat Acharya and 406 others

43 share 
409Shree Bhakta Paudel, Sharada Paudel, Bharat Acharya and 406 others

उठ्नेछ धरहरा

तस्बिर सर्जक मित्र लालकाजी लामा 

उठ्नेछ धरहरा,
जुरुक्क एकदिन
जब पोतिनेछन् रङ्गहरु
क्यान्भास हुँदै मनहरुमा
नाथे भूकम्पलाई चुनौती दिंदै,
देख्दैछु पूर्वका क्षितिज
स्वर्णिम बिहानी निम्त्याउंदै छ
कान्तिपुरिनगरी लाई नुहाउन
शान्ती र समृद्धीका किरणहरुले।
हरेक बिहानी भन्दा पृथक हुनेछन्
भोलिका बिहानीहरु,
किन कि कुचीहरु उठिसकेका छन्
रङ्गाउन हाम्रा धरोहरहरु।
आश्था विश्वाश भरोशा
डगमगाएका थिएनन्।
माटो र इंटका जिर्ण थुप्राहरु भात्किएका थिए,
हो नि लामो समय उभिएको धरहरा
थाकेर थकाई मारेको पो हो त,
तङ्ग्रिसकेको छ अब,
भरे भोलिमा नै उठ्ने छ
अनि उठाउनेछ
उ भन्दा कान्छा
धरोहरहरुलाई।
बिर्सनेछन् शहरबासीले
कि धरहरा आराम गरेको थियो कुनै दिन।
उठ्नेछ धरहरा,
नियाली हेर्नुस्
उठ्दैछ धरहरा
--------------
अस्तु,
श्रीभक्त पौडेल "आफन्त"
शुक्रबार २९ माघ, २०७२
रामपुर चितवन

धमिली कुवा छोडेर आयौ ईनारको खोजीमा
मझधार मै अल्झ्यो जिवन किनारको खोजीमा  

उठाऔं हाम्रा भिमसेन स्तम्भ अनेकौं धरोहर
पर्दैन धाउन कतै कुतुब् मीनारको खोजीमा

हीराफल्छ पौरख्गरौं बुद्ध लेखेको जमीनमा  
ए कति जान्छौ मरुभूमी दिनारको खोजीमा

सोर्ह सृङ्गार

दोस झरिको
चिप्लायो आङ्गनमा
लेउ मायाको !!

जवानी बैंश
हेर्दैन दाँया बाँया
घात भयो रे!

के टुसाउंथ्यो
मायाका पालुवा खै
रूखो नजर !!

यसै न उसै
हिउँद त जाने भो
लगन खै त?

सोर्ह सृङ्गार
ब्यर्थै घसीछौ नानु
कसले हेर्छ ? 

धरो'धर्म, त्यो मन्दिरबाट राम हरायो

एक्लो भयो साँझ आज, जाम हरायो
हिजो सम्म भेट हुनेका, लाम हरायो

सम्हालेर राखेको थें छाती भित्र सखी
आज आफ्नै सखीहरुका नाम हरायो

खेत बाँझो स्वदेसमा युवा पलायन
पसीनाको मूल्य सहित् खाम हरायो

मजबुत लाग्थे विश्वाश आस्था अझै छ
कहाँ'कहाँ खोजौं? धरोहरका थाम हरायो

मन्दिर पनि खाली देख्छु धर्म बिक्रिमा
धरो'धर्म, त्यो मन्दिरबाट राम हरायो !!!

जनाब चाहिएन!!

Kalpana Paudel Acharya

1 min

गजल??
,,,,,,,,,,
ओईलाएर जाने, गुलाब चाहिएन

जीतहारको सधैं, चुनाब चाहिएन!!

घुंटनमा नै जिउनुपर्छ भने भोलि
आज राजकुमार, जनाब चाहिएन!!

स्वतन्त्र छन अझै, मनहरु मेरा
त्यसैले त भन्दैछु, दबाब चाहिएन!!

सिकीसकें म बांच्न, भरिपूर्ण छु
पिरतीको नाममा, अभाब चाहिएन!!

जिन्दगी एक 'दर्पण' हो भने प्रिय
आदर्शका बकबास्, किताब चाहिएन !!

निरमाया माकुरीको जाल बेग्लै छ

मुटु उही आज'भोलि चाल बेग्लैछ
ज्वारभाटा समुन्द्रका छाल बेग्लैछ

पारदर्शी छँदैछैन के भो के भो खै
निरमाया माकुरीको जाल बेग्लै छ

आफुँ रुँदा, सँगै रुने, एेना फुटेछ
बिनाचोट एेनाफुट्ने काल बेग्लै छ

सुसाउंदैन सालघारी साउन कता गो
पारीपाखा निन्याउरो ताल बेग्लै छ


हिजोजस्तो आजछैन यो आफन्तको
देख्नु हुन्न नशा सधैं हाल बेग्लै छ !!

लिपुलेकका, टाकुरा रुंदैछन् !!

Kalpana Paudel Acharya

-------------------

सबल नेपाली यी हाम्रा, पाखुरा रुंदैछन्
ती जमरा झै दसैंका, आँकुरा रुंदैछन्

राजधानी ब्यस्त, उद्घाटन भोज भतेरमा
नुन छैन त्यो सुदुरपश्चिम, बाजुरा रुंदैछन्

पूर्वका चिया मिठा पश्चिमका घाँटु देउडा
दक्षिणका तोरी, उत्तरका साकुरा रुंदैछन्

कठै! ति आमा, जन्माइन हुर्काइन हिजो
आज आफ्नै मायाजालमा, माकुरा रुंदैछन्

हांसी राख्ने हिम'शिखर, डुलि राख्ने डाँफे
खोसौं लडौं लिपुलेकका, टाकुरा रुंदैछन् !! 

भेटिन्छन् भने कहीं ईश्वर्,'शूल' चढाउनु!!

Kalpana Paudel Acharya

Just now

माग्छन् भने भगवानलाई, फूल चढाउनु
होइन भने मनमस्तिस्का, धूल चढाउनु!

आस्थाविश्वाश मार्नुहुन्न, सास रहुन्जेल्
मान्छे हो गल्ती हुन्छ त्यां भूल चढाउनु!

धैर्यको नि बांधहुन्छ, टुट्न फुट्न सक्छ
सुक्न लागे हिम'शिखरका, मूल चढाउनु!

गाउँसुन्य बस्तीसुन्य, लास बोक्ने छैनन्
पर्देशीए हाम्रा ती युवाहरुको, हूल चढाउनु!

पराकम्पनले ज्यानलियो, पशुपतीको देश 

भेटिन्छन् भने कहीं ईश्वर्,'शूल' चढाउनु!!
------------------
माफ गर्नु होला त्यती साह्रै नास्तिक म भैसकेको छैन है

pic own house yard! 

यौन कबिता

'''''''''
चिसा रात, चिसै बिछ्यौना
भितो र रित्तो छामछुम गर्दा
तात्दैनन् जाङ्ग कुर्कुच्चाहरु
तातो मुस्लो छुट्छ छाती बाट
सुन्तला केस्रा चुसेर
छोक्रा निल्न पल्किएका
आफ्नै केस्राहरु झनै
सुख्खा लाग्छन्,,
खुईए !
देउचुली र बर्चुलीमा
चिप्लेटी खेल्ने रहर,
आफ्नै बोटका नासपती
भेट्नो निमोठ्दै
नखाएको पनि धेरै भएछ।
कस्तो सरसराहट हो
यो मन को ?
तिनिक्क
तन्ना नै च्यातिने गरी
मिठो अङ्गड्याइ!
यौवनका तरेलीहरुमा
जोवनका परेलीहरुमा
लुकामारी
नखेलेको पनि युगौ भएछ।
लुकामारी ??
हो नि लुकामारी नै त हो
अन्धेरी कुनाका
मिठी कुवाको पानी
बाबियो र गुमपाती
पन्छाउँदै
अहो नपिएको थुप्रै भएछ।
उकाली ओराली
तं तल म माथि
स्यां स्यां र फ्यां फ्यां
थाक्न मन नलागेको कहाँ हो र?
थकान मात्र?
होइन होइन
आँखा चिम्लिएर
त्यो लिङ्गे पिङ
न मच्चाएको कति भो नि?
लिङ्गे पिङ्गको पिर्का फुत्किंदा
ठोक्किएको यो घुंडो
अझै च्वास्स दुख्छ,
तर त्यो दुखाई,
सम्झिएर ल्याउंदा पनि
रात तातिएर आउन थालेछन् ।।  

नपरोस भन्न देशमा, संबिधान छैन

नपरोस भन्न देशमा, संबिधान छैन
पाईन्न खोजेर यहाँ जो, बेइमान छैन !

मन्दिर मस्जिद, गुम्बा ती चैत्य छाडी
ढोग्दैछौं हामी पनि, जहाँं भगवान छैन

मान्छे हौं मान्छे बाटै, घ्रिणीत हुँदैछौं
भन्दैछौं अझै, मानबता अपमान छैन !

मुर्ख छ दुनियाँ, धर्म लिलाममा राख्छ
त्यसैले त यहाँ, कतै पनि ईमान छैन !

चित्कार सुन्छौं, अभाब तस्करको दोहोरी
बढ्दो छ रोग अति, किन्तु निदान छैन ! 

.......झैँ लाग्छ !

Kalpana Paudel Acharya

1 min

.....................................झैँ लाग्छ !

नानाथरी सपना बुनें, उध्रिए झैँ लाग्छ
ननीदाउने बानी अब, सुध्रिए झैँ लाग्छ !

उध्रिएकै बेश भन्छन्, नराम्रा ति सप्ना
आँफै सँग स्वप्नपरी, उफ्रिए झैँ लाग्छ !

टिप्न खोज्छु जून तारा, चाहनाका अंकुस्
मेरैलागि आकाश आज, कुप्रिए झैँ लाग्छ !

सधैं भरी साउन भदौ, हरियाली रोज्छु
मन्दलाग्ने दक्षिण हावा, सक्रिए झैँ लाग्छ!

ठडिए झै लाग्छ सामु, 'कल्पना'का महल्
जिन्दगीका सारा खुशी, थुप्रिए झैँ लाग्छ!