झरी सकेको पानी बादलले ढाँट्यो
ताल बिगारेर त्यहि मादलले ढाँट्यो
चौतारीमा देखेँ,, रोदिमा भेटे जस्तो
आखिरमा उही रातो आंचलले ढाँट्यो
गर्दिन भो सोह्र सृङ्गार हेर्दिन भो ऎना
आज आफ्नै परेलीका गाजलले ढाँट्यो
ढाँट्नु पनि सिमा हुन्छ माफ म दिन्न
के भन्नु आज मनकै पागल ले ढाँट्यो
फूल्नु पर्ने फूल फुलेनन् बशन्तमा आज
बोलाएनन् है बन चरी काफलले ढाँट्यो
No comments:
Post a Comment