आस्थामा टिकेका मनहरु
अतालिन्छन् कहिले कतै
आस्थाका धरोहरहरु ढलेका देख्दा
र पनि सम्हालिन्छन्
तिनै मनहरु
कि विश्वाशका आधारहरु
अझै मजबुत छन् भनेर।
प्रकृतिका क्रुर खेलहरु सँग
केहीक्षण हार माने पनि
अदम्य शाहस सहित
मुस्कुराउँछन् घाइते ओठहरु।
पोहोर ढलेको धरहरा
त्यो न्यातपोल,त्यो कृष्णमन्दिर
कान्तिपुर नगरी
आस्था भरोशाका मठहरु
जुरुक्क उठ्नेछन् छिट्टै
र
मुस्कुराउनेछन् श्रीअन्तुको उदय सँगै।
मुस्कुराइ नै रहनेछन्
दोधाराका अस्त सम्म।
केबल आस्थामा
निहुरीन जानेका शिरहरु
झुकेनन् कहिल्यै
परचक्रिका आङ्गनहरुमा
न कहिल्यै नतमस्तक नै बने
साम्राज्यबादीका तोप र गोलाहरुमा।
अभिभाज्य नेपाली मनहरु
कथम कदाचित्
स्वार्थका नाराले बिथोलाउन खोज्छन्
बिखण्डनका कबिताले भजाउन खोज्छन्
परन्तु, सम्हालीरहेका छन्
अडिग छन् सगरमाथा जस्तै,
ती नाथे पराकम्पनहरु
आउन् न जति आएपनि
तर हामी र हाम्रा मनहरु
पैँठेजोरी खेल्न समेत तयार छन्।
अबिचलित मनहरु !
एकत्रित मनहरु !
हौशला र आँट सहित
नालापानीमा लडेका मनहरु
अझै ज्युँदै छन् भने
त्यो नाथे छिमेकीको
ढुङ्गे तगारोले
के नै पो छेक्न सक्छ र?
कर्मठ छातीभित्र एकत्रित मनहरु
हाँसी हाँसी स्विकार्नेछ
लाखौं चुनौतिहरु !
किन कि
आस्थामा अडिग छन्
नेपाली मनहरु!
आस्थाले विश्वाश
विश्वाशले भरोशा
भरोशाले कर्म
र
कर्मले न्यायोचित सम्मान।।
-------
श्रीभक्त पौडेल ¨आफन्त¨
रामपुर चितवन
बुधवार,
बैशाख ८, २०७३
No comments:
Post a Comment