Wednesday, April 23, 2014

गजल


गजल 


समयको मारले म त चुकें हजुर 
नखेलेको हारले म त झुकें हजुर 

तापी राख्या आगो निभेपछी गर्नु के 
छानोतानी घारले म त फुकें हजुर 

साहुहरु मै´लाई देखे पछी सोध्छन 
ज्यानै जाने मारले म त लुकें हजुर 

भिकारीको बस्तिमा आफु परें उस्तै
भोको पेट खारले म त सुकें हजुर

No comments:

Post a Comment

जिन्दगीको किताबबाट गाता लुटेको दिन थियो

झरीले चुट्यो मलाई छाता छुटेको दिन थियो  भाग्यले कुट्यो मलाई नाता टुटेको दिन थियो  हे दैव! दैव लागिस आङ्गनिमा चट्याङ्ग पारी  जिन्दगीको किताबब...