सोध्छौ´नी मलाई सधैं किन लेख्दैनौ
कबिता हुन् आशु, तिमीले देख्दैनौ
उर्दु जान्दिन, अङ्रेजी बुझ्दिन अझै
बग्छन् मोती तर तिमीले छेक्दैनौ
शब्द´कोशमा मेरा, शब्द सकिएछन्
सिकाउ भन्दा आङ्गन आफु टेक्दैनौ
फुलबारी मा छौ, गुलाब टिपी देउ
माग्छु म फुल तिमी कोपिला फेक्दैनौ
एकोहोरो मायामा रुदा, थाकिसके
रात दिन भिजेका परेली सेक्दैनौ?
No comments:
Post a Comment