Saturday, April 5, 2014

गजल

गजल

ढालेर नै पिरतिमा किन हास्छ्यौ
ढाटेर नै पिरतिमा किन हास्छ्यौ

देखे धेरै अनुहार भिन्न भिन्न
काटेर नै पिरतिमा किन हास्छ्यौ

बोली दियौ मुटु लियौ सधैं भरी
साटेर नै पिरतिमा किन हास्छ्यौ

राप बढ्यो झनै जवानीको ज्वाला
बालेर नै पिरतिमा किन हास्छ्यौ

नलगाए भयो माया जिन्दगीमा
मारेर नै पिरतिमा किन हास्छ्यौ

ब्यथा सबै बराबर होइन र
सारेर नै पिरतिमा किन हास्छ्यौ ?


No comments:

Post a Comment

जिन्दगीको किताबबाट गाता लुटेको दिन थियो

झरीले चुट्यो मलाई छाता छुटेको दिन थियो  भाग्यले कुट्यो मलाई नाता टुटेको दिन थियो  हे दैव! दैव लागिस आङ्गनिमा चट्याङ्ग पारी  जिन्दगीको किताबब...