Sunday, August 24, 2014

गजल बिहानी हुनै छाड्यो

खैत आङ्गमा घाम,बिहानी हुनै छाड्यो 
कता गएछ राम, कहानी हुनै छाड्यो

पीडित पीडित नै, राहत त हरायो
सरकारको काम, जमानी हुनै छाड्यो

ब्रिद्ध नजर पनि, गिद्धे बन्ने नै भए
निकासी हुने दाम, चलानी हुनै छाड्यो  

चामल न दाउरा, लौन बुर्की बनायौ 
कसोरी पाक्ने माम, खरानी हुनै छाड्यो

युवा रित्तिए जहाँ, तहाँ बस्ति रित्तियो    
रित्तिए चारै धाम, सुहानी हुनै छाड्यो

    

No comments:

Post a Comment

जिन्दगीको किताबबाट गाता लुटेको दिन थियो

झरीले चुट्यो मलाई छाता छुटेको दिन थियो  भाग्यले कुट्यो मलाई नाता टुटेको दिन थियो  हे दैव! दैव लागिस आङ्गनिमा चट्याङ्ग पारी  जिन्दगीको किताबब...