आडम्बर ओढेर भए पनि म बाँचेको छु
पोथ्रापोथ्री गोढेर भए पनि म बाँचेको छु
बांच्नु रहेछ आखिर मरेर नै किन नहोस्
दुई हात जोडेर भए पनि म बाँचेको छु
म के भिकारी शहर नै लम्पसार छ भने
इतिहाँश खोजेर भए पनि म बाँचेको छु
हरेक साँझ मदहोशी हर बिहान उत्सव्
मान्छेसँग सोधेर भए पनि म बाँचेको छु
भोकोपेटको ज्वाला उसैले क्रान्ति जित्छ अरे
विश्वाश त्यो तोडेर भए पनि म बाँचेको छु
१४ भाद्र २०७१
No comments:
Post a Comment