Friday, August 29, 2014

भोकोपेटको ज्वाला


आडम्बर ओढेर भए पनि म बाँचेको छु
पोथ्रापोथ्री गोढेर भए पनि म बाँचेको छु

बांच्नु रहेछ आखिर मरेर नै किन नहोस्
दुई हात जोडेर भए पनि म बाँचेको छु

म के भिकारी शहर नै लम्पसार छ भने
इतिहाँश खोजेर भए पनि म बाँचेको छु

हरेक साँझ मदहोशी हर बिहान उत्सव्
मान्छेसँग सोधेर भए पनि म बाँचेको छु

भोकोपेटको ज्वाला उसैले क्रान्ति जित्छ अरे
विश्वाश त्यो तोडेर भए पनि म बाँचेको छु

१४ भाद्र २०७१

No comments:

Post a Comment

जिन्दगीको किताबबाट गाता लुटेको दिन थियो

झरीले चुट्यो मलाई छाता छुटेको दिन थियो  भाग्यले कुट्यो मलाई नाता टुटेको दिन थियो  हे दैव! दैव लागिस आङ्गनिमा चट्याङ्ग पारी  जिन्दगीको किताबब...