बेचैन

बहकिन्छ भन्थे मन तर, किन एक तमासले बेचैन छ,
कतै अल कायदा कतै माओ´दी कतै हमासले बेचैन छ ।

नत मस्तक भएको छ, नसोचेका परिवर्तन देखेर ऊ,
आजको एक भिकारी हिजोका ती सयौं फुर्मासले बेचैन छ । 

छैन भन्छ भगवान पनि मन्दिर सामु निहुरिएर आँफै  
सिन्धुपाल्चोकमा जुरेको सुनकोशीको बिनाशले बेचैन छ ।

अन्धकार मात्र देख्छ देख्दैन एकधुर्को उज्यालो पनि किन 
दुलही भित्रा´कै साल, पुरुसोत्तम मलमासले बेचैन छ ।

जिन्दगीका हिसाबकिताब नमिलेकै हुन् सायद आफन्तका
ह्र्स्व दिर्घ जिन्दगीका बर्तमान बिग्रह समासले बेचैन छ ।