सम्हालेर रातो टिका song

सम्हालेर रातो टिका राख्द्यौ आमा मेरो लागि
यो दसैं भो साह्रै फिका राख्द्यौ आमा मेरो लागि

अर्को साल टिका थाप्न पिङ्ग खेल्न आङनिमा
ढोका छेउ घडा पिर्का राख्द्यौ आमा मेरो लागि

जमरा र आशिर्बाद सके पठाऊ हुलाक बाट 
झर्दा तिम्रा आसुँढिका राख्द्यौ आमा मेरो लागि

परदेशमा पोल्छ छाती यो चाडबाड आउँदा अती
सम्झिसम्झि आयो हिक्का राख्द्यौ आमा मेरो लागि

सम्हालेर रातो टिका राख्द्यौ आमा मेरो लागि
यो दसैं भो साह्रै फिका राख्द्यौ आमा मेरो लागि

डर छ म भित्र

एउटा लुकेको डर छ म भित्र
आफ्नो भन्ने खाली थर छ म भित्र

मल्हम पट्टी र औषधि बोके´नी
छियाछीया चर्को चर छ म भित्र

शान्त छु यो हैन मुर्ति म पत्थरको
बिद्रोह´को जर जर छ म भित्र 

गुमनाम छु म बद्नामी गल्लिमा
विश्वाश गर्नुस नर छ म भित्र

खाली खाली छैन मेरा मुट्ठिहरु
स्वतन्त्रता को नै घर छ भित्र

रे किन gazal

झोक्किएर सरकार छाड्यौ  
कोक्किएर रुंदैछौ´रे किन

ठोक्किएर पत्थर´नी फुट्छ
रोक्किएर सोच्दैछौ´रे किन

बोक्किएर राजनीति गर्दा 
टोक्किएर फुट्दैछौ´रे किन

गाई काटी भैंसी पूजा गर्यौ
चोख्खिएर भाग्दैछौ´रे किन

हिजो खनेका एम्बुसमा तिमी
पोक्खिएर खस्दैछौ´रे किन

खबर मिलेनछ gazal

बहै बहमा लेखें साथी बहर मिलेनछ
साहिबको महफिलमा रहर मिलेनछ

चिच्याउने बर्बराउने हरेक रातहरु
रातहरुमा निदाउने प्रहर मिलेनछ

ज्वारभाटाले ल्याई छाडे भुलि गएछन् लग्न
किनारा मै पो अलपत्र लहर मिलेनछ

एक्लिएको ग्रह जस्तो सौर्यमण्डल भित्र
उनले जस्तो हांसी बांच्ने शहर मिलेनछ

खुशी हिजै मरेको रे,मलामी जान पाईन
गहुँत खाइ चोखि सके खबर मिलेनछ

like gazal

via kalu fb

गिद्ध,लास र झिङाहरु via nareedarpan poem

कबिता 

जिउँदा लासहरुले घेरेर राखेका छन्

मृत शरीर, हो एउटा अर्को लास

कन्काल र छाला मात्रको 

थाहा छैन किन झुम्मिएका छन् 

जिउँदा लासहरु छद्मा भेसमा 

कोही कानुन हुँ भन्छन्

कोही राष्ट्रको सरकार भन्छन्

कोही अधिकार हुँ भन्छ्न् 

तर केही पर 

कोही खित्का छोडेको सुनिन्छ,

सबै जिउदा लास त्यती दौडन्छन्

बिचरा लास एक्लै हुन्छ 

माथि बाट गिद्धहरुको 

यस्तो लाग्छ,बिजय जुलुस नै आउँदैछ,

के थाहा ति गिद्धहरु वरपर नै थिए  

त्यो जिउदो लास मृत घोषित हुनु पूर्व नै 

दारा र नग्रा खियाउदै थिए 

अनि  कामना गर्दै थिए कि 

चाडैं नै जिउँदा लास बाट प्राण पखेरू उडोस् भनेर। 

हो तिनै गिद्धहरु हुन्,

हाम्रा छाना माथि सदैब रुगेर बस्ने 

आज बिच शहरमा रुङ्दै छन् 

एउटा पुरानो जिउदो लास 

हिमालको काखबाट न्याय खोज्दै 

शहर पसेको,,,

लखेटी लखेटी

तिनै गिद्धहरुले लिए आखिर प्राण पनि 

फरक एत्ती छ कि 

आज तिनै गिद्धहरु 

आशू झार्दै छन् 

कतै सुक्सुकाउदै छन् भने 

कतै भक्कानिदै छन्। 

सिङो शहर नतमस्तक छ,

पत्थर बनेका छन् मनहरु 

कानुनका पहरेदारहरु 

आँफै अशुरक्षित छ्न्

कानुन बन्द किताब,,

औचित्य हिन नाराहरु गुन्जिएका छन् 

जिउँदा लासहरुको जुलुशमा,,

लास उठ्न सकेको छैन 

आज बेबारिसे बनेको छ 

हिजोको जिउदो लास,,

सेलाएका छैनन् 

लासमा राजनीति गर्नेहरु 

सुसुप्त छैनन् पर्खाइमा छन्

हरिया बिटाहरुको राजमार्ग खोज्दै

लाज पचेकाहरु लुछ्दै छ्न् 

आज उही लास,,

नाङो नाच देखाउदै,

जिउँदा  लासले लास लुछेको देख्दा 

गिद्धहरुको के कुरा आज 

झिङ्गाहरु भन्कन छाडिसके,,

जिउँदा लासहरुले घेरेर राखेका छन्

मृत शरीर,हो एउटा अर्को लास। 

-----------------------

श्रीभक्त पौडेल ¨आफन्त¨

गीत आउँदै छ्यौ रे भन्ने सुने

मेरै घरको बाटो तिमी, आउँदै छ्यौ रे भन्ने सुने  
त्यै भएर मनै मनमा, फूलै फूलको माला उने 

सबेरै देखि आँखाहरु, बाटो तर्फ टोलाई रहे
तिम्रै काखमा शिर राखी, रुने हास्ने सपना बुने 

एक्कासी त्यो खबर आयो, तिम्ले आउने बाटो मोड्यौ
अन्जानैमा पराई सँग, कसोरी किन नाता जोड्यौ

सारा रहर खबर् सँगै, छिया छिया छाती चिर्यौ
लिनु पर्ने मैले थियो, आसामी लाई तिरो तिर्यौ

मेरै घरको बाटो तिमी, आउँदै छ्यौ रे भन्ने सुने  
त्यै भएर मनै मनमा, फूलै फूलको माला उने 

रमाइलो गीत

कस्ले रोक्छ गाउन मलाई कस्ले रोक्छ हास्न
मन मिल्ने मान्छे पाए, चोखो पिरती गास्न

आँफैले रोपी हुर्काएका बरपिपलका हाङ्गाहरु
झुपडी आज बार्नु पर्ने कस्ले रोक्छ लास्न 

सपनीमा छाउनेलाई बिपनीमा भेट्ने मन
कस्ले रोक्छ योछातीमा उस्कै तस्बिर टास्न

साउन आउँदा भेल बग्ने चैतमा थोपो छैन
कुवा खन्दा पानी भेटिन अब इनार तास्न

कस्ले रोक्छ गाउन मलाई कस्ले रोक्छ हास्न
मन मिल्ने मान्छे पाए, चोखो पिरती गास्न

छ कि छैन ,gazal

अचानो त छ है साथी,धार छ कि छैन
जितौरी ले पत्याएनन्, हार छ कि छैन

क्षितिज देख्छु धेरै पर, टुट्ने भो कस्ती
फिर्ता जाउ अर्थ छैन, पार छ कि छैन

धेरै पढे धेरै सुने, दुनियाँका दास्तान्  
बुझ्न सैलो जीन्दगीको, सार छ कि छैन

अध्यारो देख्छु वरपर् जहाँ टेक्छु खाडल्
जिउदो लास् सुकाउने, घार छ कि छैन 

छाड्छु अब पिउन साथी ढाटेको होइन्
कसम् खाने कुनै त्यस्तो बार छ कि छैन  

राम फर्केनन् gazal

बनबास बसेका राम फर्केनन्
दरबार पसेका राम फर्केनन्

रामराज्य हाम्रा सपना हुनेभो
खै खरानी घसेका राम फर्केनन्

भाईमाराहरुको साम्राज्य बढ्दैछ 
हो कम्मर कसेका राम फर्केनन्

खराऊ हराए, नारद हराए
जताततै फसेका राम फर्केनन्

पवित्रता सीताको के कुरा गर्नु
मुसुमुसु हासेका राम फर्केनन्

अयोध्या भएछ् गणराज्य त्यसैले
बन बास पसेका राम फर्केनन्

राम फर्केनन्

हर मोडमा आँखा जुध्थ्यो gazal

हर मोडमा आँखा जुध्थ्यो, आज किन बाटो बेग्लै
आफ्नै लाग्ने यही बाटोको, आज किन माटो बेग्लै

बेदना मेरा सुन्दा रुन्थ्यौ, छट पटिदै सपनी मा
भन्थ्यौ हाम्रो घाऊ एउटै, आज किन खाटो बेग्लै

पुर्णिमा को जून जस्तै हो, मेरो माया सधैं भरि
छाड्यौ आखिर दोबाटोमा, आज किन पाटो बेग्लै

सुन भन्दा गुन मायाको, प्यारो हुन्छ भन्थ्यौ पनि
त्यही मायाको बदलामा, आज किन साटो बेग्लै

उकालीमा दाँया र बाँया, ओरालीमा अघी पछि  
टेक्ने गर्थ्यौ एउटै लाठो, आज किन भाटो बेग्लै

हर मोडमा आँखा जुध्थ्यो, आज किन बाटो बेग्लै

मलाई भने झुक्याउछ song

गीत

कहिले सम्म झुक्याउछ मलाई जिन्दगीले
बताउ किन, झुक्याउछ मलाई जिन्दगीले

जून मैले टिप्नु छैन तारा गन्नु छैन भने
कस्लाई सोधु झुक्याउछ मलाई जिन्दगीले

चाहना थाती राखी सपनामा जिउन खोज्दा
सकस भयो, झुक्याउछ मलाई जिन्दगीले

क्षितिजले थिचे जस्तो भाग्यले नै खिचे जस्तो
घरिघरी लौ, झुक्याउछ मलाई जिन्दगीले

आज आज भोलिभोलि समयले कोल्टो फेर्यो
मलाई भने झुक्याउछ यो आफ्नै जिन्दगीले

मुक्तक दसैं

आउदै छ दसैं कतै, दुखाएर जान्छ
देखिदैनन् पिडा कतै लुकाएर जान्छ
बर्षैभरि गुम्सिएका मुठी अनि सन्दुक
हेर्दैजानुस् जता ततै फुकाएर जान्छ

देखा सिकी हुनेखानेको आडम्बरले गर्दा
गरीबको ओठ तालु कठै सुकाएर जान्छ
आशिर्बाद हराउदैछ आफन्त भए परदेश
साहूका सामु हाम्रा शिर झुकाएर जान्छ

-------------
गरुन रक्षा राखुन शान्ती दुर्गा भवानीले
त्यो मुहारमा छरुन कान्ती दुर्गा भवानीले
केश नझरोस् ठेस नलागोस् मेरो कामना
रहोस् देशै शान्ती मनै शान्ती दुर्गा भवानीले

आजभोलि यो जिन्दगी

कही धुलो कहि धुवा आजभोलि यो जिन्दगी
प्यास मात्र छैन कुवा आजभोलि यो जिन्दगी

सोचे जस्तो देखे जस्तो पराइको आङ्गनिमा
जित भन्दा हार जुवा आजभोलि यो जिन्दगी

खोक्रि सक्दा सिद्दी सक्दा पत्तो छैन सिरकको
भित्र भित्रै जल्ने रूवा आजभोलि यो जिन्दगी

उडि जाने ऊन पनि बसी जाने छाया जस्तो 
सिमलु को भयो भुवा आजभोलि यो जिन्दगी

कतै भेटे गहिराईमा कतै रै´छ् किनारामा
बिझाउने त्यो बा´लुवा आजभोलि यो जिन्दगी

सास भए आशा अरे पलाउछ कुनै दिन
आङ्कुरा देखे पा´लुवा आजभोलि यो जिन्दगी



आजभोलि यो जिन्दगी

भाग्दैछु म

-------
हो म आजभोलि भाग्दैछु,
समय र वास्तविकता देखि धेरै टाढा
अनि बर्तमान सँग सिङ्गौरी खेल्न नसकेर
लाटोबुङ्गो लोक-कथाको नायक झै
बाटो कुबाटो भाग्दै छु,
¨अन्तिम भोज¨कथाका सुत्रधार झै
देशको माटो चुम्दै म भाग्दैछु
हो म स्वतन्त्र छु भाग्न
त्यसैले म भाग्दैछु छु।

निदाउन सक्दिन म
अनेकौ एेठनहरुले थिच्छन मलाई
अनी म नभागेर को भाग्छ त?
भित्ताको घडी बोकेर भाग्छु म
स्खलित छु म
परिवर्तन पचाउन सकेको छैन
होइन सायद परिवर्तनले मलाई
पचाउन सकेको छैन,,
नितान्त फरक छन् मेरा शैलिहरु
यिनै मेरा आदर्श होलान कि,
भ्रमित छु भबिश्य सँग पनि
त्यसैले त म भाग्दै छु,

मन्दिर छिर्न डराउछु,
हरेक राता ढुङ्गा सँग तर्सिन्छु
ना कि यिनै पनि देवता हुन् भनेर,
क्रस र मस्जिद त कहिल्यै
मन मस्तिस्कमा नै बसेनन्
आस्था पनि छैन विश्वाश पनि छैन
न कहिल्यै थियो पनि,,
परन्तु म हरेक छाया सँग तर्सन्छु,
माया सँग तर्सन्छु,,

थाहा छैन मलाई
के ले लखेट्दै छ,
पछाडि नफर्की म भाग्दै छु,,
बाघडोर सम्हाल्न नसकेर भागेको
एक राजपूत झै भाग्दै छु,
अधिकार र कर्तब्य भुलेको
एक पिता झै भाग्दैछु
अनबिज्ञ छु भोलिका गन्तब्य सँग
तर पनि म भाग्दैछु।

यस्तो लाग्छ
भाग्नुको भोगाइ नै जिन्दगी हो
अर्थात जिन्दगीको पर्याय नै
भाग्नु हो,
गरुड्को छाया परेको हो
अगुल्टो देखि तर्सेको कुत्ता हो,

मलाई यती थाहा छ कि
म भाग्दै छु,
शाहु सँग ऋणी भागेको झै,
सात समुन्द्र पार पनि भाग्दै छु,,

--------------
¨आफन्त¨
अशोज ३ शुक्रबार २०७१
स्पेन

भैंसी नदेख्ने नजरले,

भैंसी नदेख्ने नजरले, लिखा टिप्न थाले हजुर 

चामल छाडी हिजोआज पिठो बिक्न थाले हजुर 

खोक्रो भयो धरोहर त्यो आज होकी भोली नै ढल्ने  

अचम्म छ हेर्नुस् त्यसमा, रङ्ग लिप्न थाले हजुर 

ओठमा लाउने चिल्लो छैन ढसर् पार्ने पुवा भन्छन्

आफै पुरी भड्खालो भित्र माटो झिक्न थाले हजुर 

जुन गोरुको सिङ्ग छैन उसको नाम तिखे भयो

आलाकाचा बहरले नि सिङ्ग् तिखार्न थाले हजुर 

जोगिको घरमा सन्यासी पाहुना लाग्नु बिडम्बना 

हातको नरिवल मात्र ? घर् बिगार्न थाले हजुर

La tarde hoy! el viernes,09/19/2014

 आज समुन्द्र किनार, साँझको बेला थियो। दिनभरी बालुवा सँग आफ्नो बैश र उन्माक्त जवानी जुधाएर बस्नेहरु प्राय सुन्य हुँदै थिए,सुर्यले पश्चिमा कोल्टो फेरिसकेको थियो क्षितिज कतै पहेलिन्दै कतै हल्का सिम्रिक छर्दै रातलाई निम्त्याउदै थियो। म भने दिनभरको बेचैन मनलाई केही बेर भुलाउन त्यहा पुगेको हुन्छु। मन मस्तिस्क पूर्णरुपमा स्वतन्त्र थियो केहीबेर अघिसम्मको धमिलो अमिलो मन,जब पाइलाहरु समुन्द्र किनार तर्फ लम्किएका थिए या लस्सिदै थिए एकाएक प्रफुल्ल हुँदै आएको थियो, मनमा नजानिदो शान्ती छाएको थियो या भनु छाउदै थियो। खै किन हो आजकाल यो मन समुन्द्र किनार जाने भन्ने सोच्ने बित्तिकै फुरुङ भएर आउछ।पोहोर त निकै पटक समुन्द्रमा पानी सँग जिस्किन र खेल्न आएको थिए तर यस् बर्ष भने खासै आइन पनि।तर एक दिन भाई रामु सँग रमाइलो भयो आज त ३ हफ्ता पुगिसकेछ पनि।  बिहानै देखी हपक्क थियो यस्तो लाग्दै थियो साँझ अबेर सम्म पक्कै पानी पर्नेछ।म भने मनभरी बिभिन्न ताना बुन्दै अस्ताउदो सुर्यलाई हेर्दै छु। मनमनै सोच्छु दिनभरी यतै रमाउने ति सामुन्द्रिक चिलहरु कता गए होलान।

बोलाउ मलाई song

गीत

छरिएका केश राशी ,सङ्गाल्छु, बोलाउ मलाई
जूनिभरी हासी हासी, अङ्गाल्छु, बोलाउ मलाई

देखिएको प्यास् आँखामा, मेटाउने रहर मेरा
धमिलिए सम्बन्ध् हाम्रा, सम्हाल्छु,बोलाउ मलाई

एकान्तले डस्यो आज सामिपता खोजी रहे म
हेर्दै जाउ काला पत्थर् ,पगाल्छु, बोलाउ मलाई

विश्वाशले जित् मलाई देखावटी भो चाहिएन
एक ईशारामा जे भन, खसाल्छु,बोलाउ मलाई

हेर बेरङ्गी बिते हाम्रा हिजोका ति अतित सारा 
हरेक रात रङ्गिन् अब, बनाउछु बोलाउ मलाई

छरिएका केश राशी ,सङ्गाल्छु, बोलाउ मलाई
जूनिभरी हासी हासी, अङ्गाल्छु, बोलाउ मलाई

बन्धक छु म, poem

बन्धक छु म आज खुला आकाश तल 
तर स्वतन्त्रताको अड्कल बाजिमा 
रमाई रहेको छु,
देख्छु म जस्तै लाखौं अनुहारहरु 
जो निस्फिक्री उडेको घमन्ड गर्छन्
के थाहा तिनिहरुलाई?
सिमित परिधि भित्र 
कति कुन्ठित र जकडिएका छन् भन्ने कुरा,

न पाइला अधिनमा छन्
न मन स्वाधिनमा छन्
तैपनि बिवश छु देखिन्छु 
कि म पनि खुला आकाशमा 
फुरुरु उड्न सक्छु, तर 
वास्तविकता त्यो छैन यहाँ 
मेरा पखेंटा काटिएका छन् 
पिंजडा बाहिर छु उड्न सक्दिन

हो  बन्धक छु म,
मानबताको अलिकती छिटाले 
गास बास र कपासले भरिपूर्ण छु 
तर खट्किरहेको छ 
एउटा छुट्टै आभाश 
स्वतन्त्रताको, एउटा उन्माद 
जिन्दगीको,,

बन्धक छु म,

थाहा छैन कहिले सम्म 
म यो खुला तर बन्द 
भग्नाबेशहरुमा रुमल्ली रहनेछु,,
हारेको छैन जमर्को गर्न 
तोड्न सारा बन्धनहरु

क्यारेमका गोटी हुन, खेलाएर हेर्नुस् साथी

नाङ्लोमा राजनीति केलाएर हेर्नुस् साथी
क्यारेमका गोटी हुन, खेलाएर हेर्नुस् साथी

रिमोट्को ईशारामा नाच्ने प्राणी खोज्नु पर्दा
नोट्का बिटाले पर्दा, छेलाएर हेर्नुस् साथी

भरोसा विश्वाश् को बलत्कार नै गरिसके
हेर्ने मन् अझै भए, जेलाएर हेर्नुस् साथी

तताएर पूर्व पश्चिम् जलाएर उत्तर दक्षिण्
सहि नसक्नु भयो, सेलाएर हेर्नुस् साथी

ढुकुटी सकी सके, सहमति बहानामा
सक्नुन्छ भने अब, पेलाएर हेर्नुस् साथी

असुल्दै छ सरकार !

सिक्का नहुने सित बिटा असुल्दै छ सरकार
प्यासी जनता सँग छिटा असुल्दै छ सरकार

अभिशाप भो बाचनु फलिफाप उनै लाई छ 
भोको नेपाली सँग गिट्ठा असुल्दै छ सरकार

चिची पनि पापा पनि डाडु पन्यु उसैको हात
नमिठो आषा बाड्दै मिठा असुल्दै छ सरकार

ब्वासाका मुहार नजर गिद्दे ति अनौठा प्राणी
बल्दैन चुल्हो जस्को सिट्ठा असुल्दै छ सरकार

खेलमै ब्यस्त झेलमै ब्यस्त कुर्चिको खेल सधै
उपिया भन्दा हुन्छ गिट्ठा असुल्दै छ सरकार

अचम्म केही छैन रिट्ठा असुल्दै छ सरकार

सुनायौ

कहानी सुनायौ
जुवानी सुनायौ

मधूरो कथा त्यो 
रुमानी सुनायौ

सुनेरै नथाक्ने
जवानी सुनायौ

भुलेको दुनियाँ
बिहानी सुनायौ

फट्याइँ

सपना सारा हारेर आएं बिपना पारा टारेर आएं निक्लेको थिएं शिकार खेल्न गर्नु के झारा टारेर आएं स्याहार्ने बाली अरुनै सायद् भोलिको चारा बारेर आएं हारेको युद्ध मैदान माझ दुश्मन धारा फारेर आएं भन्नमा कस्ले रोक्छ मलाई देखेनौ तारा झारेर आएं

लेख्नु छैन गजल अब

लेख्नु छैन गजल अब धोका खाएं नजरहरुमा
भेट्नु छैन निष्ठुरिहरु, नशा पि´ई शहरहरुमा

जवानीको जोशले होकी जवानी कै मातले कुन्नी
देख्नु छैन फेरी आईन्दा, गल्ती होला रहरहरुमा

थोरै थोरै मल्हम दल्दै निको पार्दैछु ति घाउहरु
थिच्नु छैन दुखेको छाती, मध्य राती प्रहरहरुमा  

बिष:भन्छन् पिरतीलाई चोखो प्रेम चाख्नेहरु आज 
बांच्नु छैन् हे! ईश्वर सधैं, कालो रह जहरहरुमा

च्यात्छु आज सम्झना सबै याद उनका तस्बिरहरु
मेट्नु छैन यात्रा छ लामो,प्यारा आफ्नै डगरहरुमा !

गोधुलिमा आएं कति gazal

उनको छाया पछ्याउंदै, जुनेलीमा धाएं कति

कबिता लेख्दै सच्याउंदै, उजेलिमा गाएं कति

नजरको त्यो ईशाराले, बोलाउंदा कैयौं पल्ट

उल्टो पाइला लज्जाउंदै,गोधुलिमा आएं कति  

झम्के साँझमा बिदाईको,सपनीमा भेट्ने बाचा

निदरी लाई छक्याउंदै, अन्धेरिमा छाएं कति

दुनियाँको ति आँखाछल्दै,बोकी ल्यायौ प्यारहरु 

बाधा अड्चन लत्याउंदै, अन्जूलिमा खाएं कति

कहिले उड्यौ आकाशमा,बादलुका छाती भित्र

नदी सागर लट्ठ्याउंदै, बहेलीमा पाएं कति

song,,,Children´s day

हो र साथी हाम्रै लागि गीत लेख्छन् अरे 
खाली खुट्टा नाङ्गो आङ्ग प्रित देख्छन् अरे

ठूला ठूला भाषण विश्व प्रतिबेदन भन्दै 
सताब्दिऔं खोक्रा नारा जित लेख्छन् अरे,,

छुट्ने छैन हाम्रो ढाड घांसको भारी ठेला 
बुझ्यौ साथी हाम्रै लागि गीत लेख्छन् अरे

तारे होटल मखमली बिस्तरामा बसी 
सुन्यौ साथी तिम्रा लागि मित लेख्छन् अरे

गिटी ढुङ्गा थोत्रो बोरा तनमा छैन टालो 
सांच्चै हो कि झुट साथी रित लेख्छन् अरे

बुझ्यौ साथी हाम्रै लागि गीत लेख्छन् अरे !!

जून पोखिएछ gazal

शुक्लपक्ष आङ्गनिमा जून पोखिएछ
पश्चिम मा पुग्नु पर्ने नून पोखिएछ 

चौंरी खर्क भेंडि खर्क तुषारोले खायो
सम्हालेको थोरै मेरो ऊन पोखिएछ

मुल्याङ्कन कस्को यहाँ शक्ती रैछ भक्ती
सुन्दैछु म तोला सय सून पोखिएछ

सारङ्गीले मुर्चुङ्गाले गीत बिर्स्यो अरे
तान् पुराले भन्दै थियो धून पोखिएछ

पसिनाको मोल छैन गाउँ बेशी रित्तै
बिदेशमा नेपालीको खून पोखिएछ !!

गजल ??? जस्तै

सिकाई देउ मलाई, लुटमा बांच्ने कसोरी
दिखाई देउ मलाई, झुटमा नांच्ने कसोरी

पर्दा भित्र के के हुन्छ,कसले पो देख्या छ´र
बताई देउ मलाई, टुटमा हांस्ने कसोरी

सम्बन्ध त चिस्सी राख्छ,सम्बोधन नमिल्नाले
लिखाई देउ मलाई, फुटमा गांस्ने कसोरी

गुट र उपगुटले,बिग्रिएको राजनीति
जताई देउ मलाई, छुटमा भांच्ने कसोरी 

घुंटमा नै पिए पनि बूँद बूँद बग्छ नशा
सिकाई देउ मलाई, लुटमा बांच्ने कसोरी

पिउनै परे दुबै पिम्ला gazal

दिलमा राख्ने ठाउँँ छैन,नजरमा राख्छु हुन्न
मझधार´मा डुब्छु आँफै,बगरमा राख्छु हुन्न ?

आउँदा जाँदा हेरी बस्छु,सागरका ज्वार भाटा
छाल सँगै आउने जाने,लहरमा राख्छु हुन्न ?

टुटी जाने सपना ठूला,हिजोआज देख्न छाडें
आफ्नै लाग्ने बिपना सारा,रहरमा राख्छु हुन्न ?

कबिता गीत कोर्न सक्ने,तिम्रा लागि कहाँ छु म
रुक्न भाब गजल´का ति,बहरमा राख्छु हुन्न ?

शहर पनि धोका दिन्छ पिरतिमा हार्नु भन्दा
पिउनै परे दुबै पिम्ला,जहरमा राख्छु हुन्न ?

चलेको बतास रुकायौ तिमीले gazal

चलेको बतास रुकायौ तिमीले
बिशाल सागर सुकायौ तिमीले

हो हांसेर बोल्ने पूरानो त्यो बानी 
कसोरी नजर झुकायौ तिमीले

भुलेरै नसक्ने त्यो´हाम्रो कहानी
थाहा भो मलाई लुकायौ तिमीले

रुवाई आफन्त छाडेर पर्´देश
सम्बन्ध शिशा झैं चुकायौ तिमीले

सपनी मा राती ब्युंझाई छाड्यौ´नि
न दुखेको छाती दुखायौ तिमीले

चलेको बतास रुकायौ तिमीले
बिशाल सागर सुकायौ तिमीले

दशै / तिहार

दशै

आएर दसैं माया रोपेर गयो

रिणको सिरकले छोपेर गयो

घोर्लेको गर्धनमा घोपेर गयो

भित्तामा हिसाब खोपेर गयो

थियो तिमी सँग पियर गयो

थिएन म सँग  लियर गयो

भो नाइँ भन्दा  दिएर गयो 

औंशी देखि पुर्णिमा जियर गयो

  

तिहार

आएर तिहार केहि रमाएर गयो

घाँटी सम्म चिल्लो समाएर गयो 

जुवाको खालमा केहि कमाएर गयो

भात्रीत्व को  बिऊ जमाएर गयो

आँट थियो साएद खेलेर गयो

ढांट संगै दाउमा झेलेर गयो

छिमेकी लाई भन्दा पेलेर गयो

मायामोहको जालमा जेलेर गयो

2013-11-06

मनाऊ म दशै कसरी ?

देशको अस्मिता लुटिएको बेला

लाखौं युवा बिदेशिएका बेला

स्वाधिनता र स्वाभिमान दिल्ली लुकेको बेला

ब्वासाहरुले सिङो राष्ट्र खोक्राइरहेका बेला

मनाऊ म दशै कसरी ?

एक जुनीमा एक पटक भन्थे

के देख्न परेको आज?

४ बर्षमा दोश्रो पटक

देशमा सन्त्रास छाएको बेला

मनाऊ म दशै कसरी ?

आँफै बोक्सी आँफै धामी

राष्ट्रिय नौटन्की मन्चन भैरहेको बेला

साउदी र कतार बाट के सुन्न पर्ने हो ?

लाखौं आमाको छाती चर्किएको बेला

मनाऊ म दशै कसरी ?

लिङे र पिर्के पिङ्को बलो तेर्साउने साझमा

आगनमा बन्दुकका सङिन र बुट बजारिएका बेला

मकै र जौ का जमरा राख्ने कुनामा

बारुद र गोली भेटिएका बेला

मनाऊ म दशै कसरी ?

एक मुठि नुन र एक किलो चामल अभाब यहाँ

एक धरो लुगा होइन रङिन झन्डाहरुको प्रभाब यहाँ

भुटुन र टुकिको लागि एक थोपा तेल अभाब भएको बेला

बत्ती मुनिको अध्यारो,सर्बहाराहरु महलमा लुकेको बेला

मनाऊ म दशै कसरी ?

घोर्ले खसी त अब हामीले नसोचे हुन्छ यहाँ

सानो फर्सी र अलिकती मसला अभाब यहाँ

हाम्रो पहिचान ¨हिन्दू राष्ट्र¨ मेटिरहेका बेला

नेपालीहरुकै महान पर्ब दशै मनाऊ कसरी?

मनाऊ म दशै कसरी ?

अक्टोबर ६,, २०१३