Wednesday, July 2, 2014

गजल मन्सिएको बोको भएं

डोको बोक्न मन लागेन, बिदेशको भोको भएं
अस्टमीको काल-रात्रीमा, मन्सिएको बोको भएं

कहिले बिस्फोट कहिले अपहरण के भन्नु र
त्रासै त्रासको शहरमा, रहस्यको पोको भएं

मरुभूमिको बालुवामा, पसिनाको मोल छैन
पानी माग्दा पिसाब दिने हरामीको ठोको भएं

रहर हो कि बाध्यता कुन्नी प्रवासी कर्म मेरो
आगो ताप्न जलाउने त्यै, भत्किएको ढोको भएं

लक्ष्मीको मन्दिर खोज्दै शैतानको यो गुफाभित्र
आफन्त लाई झुन्ड्याउने, सुर्किएको झोको भएं

.-.-.-.--------.-.-.-.-.-.-.-.

ठोको:ठोक्नु कृयाको आदेश जनाउने वा हिन्दी भाषामा आक्रमण भन्दा प्रयोग हुने
झोको: नेपाली बोलचालको भाषामा झोका,कपडा,मकैको झोली झुन्डाउन बनाइने डोरिको  

1 comment:

  1. बहुतै कर्ण पृय सब्द्ले सजेको गजल छ भाइ

    ReplyDelete

जिन्दगीको किताबबाट गाता लुटेको दिन थियो

झरीले चुट्यो मलाई छाता छुटेको दिन थियो  भाग्यले कुट्यो मलाई नाता टुटेको दिन थियो  हे दैव! दैव लागिस आङ्गनिमा चट्याङ्ग पारी  जिन्दगीको किताबब...