सकिन हो सकिन

सकिन हो सकिन मैले बहरमा सकिन
महा-महिमहरुको यो, शहरमा सकिन

भ्यागुताको संसार कुवा आफ्नो त जंघार
फर्केर फेरि रमाउन, बगरमा सकिन

देउराली र भञ्ज्याङ्मा मन् बहकिन थाले
त्यसैले आउन डगर, डगरमा सकिन

नजिकिन्छन् सपना झैं भेट्टाउन मुस्किल
सागरका अनगिन्ती ति, लहरमा सकिन

खुली नयन सपना प्यारा लाग्छन् मलाई
हिजोआज निदाउन खै, प्रहरमा सकिन