Saturday, January 31, 2015

नमिलेको गजल असिना र पानीले


बेसरी रुझायो साथी, असिना र पानीले 
छोडेन कहिल्यै राती, यो पिउने बानीले 

बास त दिएं परेलीमा, मुटुमा राज गरी 
चस्काइ राख्छे छाती, मनकी यै रानीले

धागोचुंडेको चङ्गा आज, हावाको नै साहारा 
पिरती परेछ घाती, रुवाउँदै छे रानीले 

सायद बिकेछु हिजो, मायाको नगरीमा 
सिध्याएं खल्तिको जाती, तानेर त्यै नानीले  

दोश् मौसमलाई आज, पिउनु त छंदैछ 
ताकेर मुटुमा लाती, खै मायाकै खानीले 




No comments:

Post a Comment

जिन्दगीको किताबबाट गाता लुटेको दिन थियो

झरीले चुट्यो मलाई छाता छुटेको दिन थियो  भाग्यले कुट्यो मलाई नाता टुटेको दिन थियो  हे दैव! दैव लागिस आङ्गनिमा चट्याङ्ग पारी  जिन्दगीको किताबब...