Wednesday, June 25, 2014

गीत भन्थ्यौ रुँदै रुन्न

पोहोर परार मन-पेट, भन्थ्यौ दिंदै दिन्न
कतिपल्ट बाटोछेकें फुल्ले, भन्थ्यौ लिंदै लिन्न 

बर्षौं भयो नदेखेको, कस्तो छ स्वास्थ्य नानु
रसिला छन् आँखा तिम्रा,भै´छ्यौ भिन्न भिन्न

हात थाम्यौ परदेशीको, आज धेरै रोयौ अरे
स्वदेशको चोखो मायाप्रेम, भन्थ्यौ हुँदै हुन्न

किन भुल्यौ मेलापात सम्झ्यौ, जहाज पर्देश  
उडन पाए देशको माटो भन्थ्यौ, छुँदै छुन्न

पढ्या लेख्या सोझो केटो पाउदा लात मार्यौ
लाहुरे सँग जान पाए त भन्थ्यौ, रुँदै रुन्न

No comments:

Post a Comment

जिन्दगीको किताबबाट गाता लुटेको दिन थियो

झरीले चुट्यो मलाई छाता छुटेको दिन थियो  भाग्यले कुट्यो मलाई नाता टुटेको दिन थियो  हे दैव! दैव लागिस आङ्गनिमा चट्याङ्ग पारी  जिन्दगीको किताबब...