सानोमा देख्ने गरेको सपना

म तिम्रो पदचाप पछ्याई रहन्छु
अनबिज्ञ थियौ तिमी
तिम्रो पिछा गर्दै थिएं म
चुपाचाप एकोहोर तिमी हिडिरह्यौ
म तिम्रो पदचाप पछ्याई रहें
शायद तिम्रो गन्तब्यको ठेगान थियो
त्यसैले निर्धक्क चलिरह्यौ
तिम्रो पछि लागिरहें म पनि
अनायसै।।

मन भन्दा छिटा चलेका छन्
मेरा पाईलाहरु, तर तिमीले
सुइँको सम्म पाइनौ
भुइँ कम्मरिया केशहरु
आख्यानमा नसकिने हंस चालहरु
चाल सँगै चलेको तिम्रो मोहक
सायद त्यही मोहक नै हुन्
मेरा हर कदमहरुले खोजिरहेका थिए

अन्जान शहरमा एक शिशु
आमाको धोतीको फेर समाएर
लुरुलुरु पछ्याए जस्तो
म पछ्याइरहेको छु
तिम्रा पाइलाअका डोबहरु
कैयौं यात्रीहरु भेटिए, तर तिमी
एक अभिवादनको पनि कन्जुस्याइँ गर्दै थियौ
या भनुँ तिमी यी सब
यात्रीहरु देखी
अवाक्क थियौ।

न थकाई न सुस्केरा
न चौतारी न एक घुँट पानी
तिमी चलिरह्यौ
मैले पछ्याई रहें 
यो मेरो, नभनुँ तिम्रो
होइन हाम्रो यात्रााको सिलसिला
टुङिने छांटकांट नै लिएन
म थकित हुँदै थिएं
छटपटिन थालें
म प्यासले गलें
तर तिमी रोकीइनौ, चलिरह्यौ
म तिम्रो पदचाप पछ्याइ रहें ।।।

म झसँग हुन्छु अचम्ममा पर्छु
तिम्रा पाईलाहरु स्मसान तर्फ चल्दै थिय
थाहै भएन म पनि
निकै लामो नदी कीनार
हिँडिसकेको रहेछु  
असम्भब छ म एक्लै फर्कन सक्दिन
म झन झन आकर्सित हुँदै जान्छु
तिम्रो मोहकता बढ्दै जान्छ

यस्तो लाग्छ कि
तिम्रो ईशारामा नै म चल्दैछु
हेर्दा हेर्दै सम्पूर्ण परीद्रिष्य अर्कै हुन्छ
तिमी त एक नब बिवाहित दुलही
नितान्त सोर्ह सृङ्गार युक्त
रातो घुम्टो ओढेर
मेरो आमु एक लज्जावती झार झै
लल्याक लुलुक हुन्छ्यौ
म तिम्रो घुङ्घट उघार्न खोज्छु
तर मेरा हात नै चल्दैनन्
म एकदम उत्सुक हुन्छु
तिम्रो एक झलक देख्न हेर्न
अहो कस्तो अचम्म तिम्रा
मेहन्दी र रङ्गिन चुराहरुले सजित
हातहरु मेरा तर्फ बढाउछ्यौ
सपना होकी बिपना ??
आफु कुन धरातलमा छु बिर्सन्छु
असिन पसिन हुँदै
म पनि मेरा दुबइ हात बढाउँछु
तर तिम्रो घम्लङ्ग न्यानो अङ्गालोले
छोप्छ मलाई
एक लोक कथाकी परी जस्तै
सानोमा सुन्नेगरेका कथाकी
राजाकुमारी जस्तै
म खुशीले पागल हुन्छु
अनी, तिमी केही नबोली अघि बड्छ्यौ
म तिम्रो पछि पछि

म तिम्रो पदचाप पछ्याई रहन्छु,,,

सन २०१४, जनवरी २६
स्पेन
२०:४५ साँझ